Google

در اين وبلاگ
در كل اينترنت
 } //-->

نمایشگر آمار آلکسا

باشگاه بايرن مونيخ 




















يكي از بهترين وبلاگ ها

سلام خدمت همه ي باز ديد كنندگان لطفا نظر خودرا در مورد سايت بگوييد

▪ باشگاه : بایرن مونیخ F.C.Bayern مقلب به اف سی هالیود و قرمزهای باواریا
▪ رییس باشگاه : اولی هوینس
▪ استادیوم : آلیانز آرنا
▪ سال تأسیس: 1900 میلادی 
▪ سایت رسمی باشگاه: www.fcbayern.de 
▪ پیراهن: قرمز (پیراهن اول) - سفید (پیراهن دوم)
▪ سرمربی: پپ گوارديولا

آرژانتین در باشگاههای جهان نیز همیشه یكسوی قهرمانی بوده است. دانشجویان لاپلاتا در اوج آژاكس در اروپا با نمایشی از خشونت و فوتبال اصیل قاره خود با آنها مقابله كردند. اما رفته رفته زمانی كه پول نقش بیشتری در فوتبال پیدا كرد، بازیكنان برزیل و آرژانتین و حتی اروگوئه بسوی اروپا سرازیر شدند و باشگاههای آمریكای جنوبی افول كردند. در اروپا هر یك از باشگاهها دوران اقتدار نه چندان پایداری داشته اند. اگر مبدأ را بطور رسمی و قانونی میانه های دهه پنجاه میلادی قرار دهیم، رئال مادرید از اسپانیا شش سال اول آنرا در ید قدرت خود گرفت و با ستاره های خارجی خود قهرمان پی درپی اروپا شد. در آن سالها هنوز بارسلونا از نظر اقتصادی جان نگرفته بود و حریفی چون امروز برای رئال به حساب نمی آمد.

از دهه شصت، ایتالیا كه پایه های فوتبال را روی تیم ملی خود بنا نهاده بود، ظهور كرد. اتفاقاً هر دو تیم مدعی از میلان و سانسیرو آمدند. یكی با نام اینتر و دیگر آ.ث. میلان كه امروز میلان نامیده می شود. بحث امروز و این شماره رابه تیم و باشگاههای بزرگ اختصاص داده ایم و از بایرن مونیخ آغاز می كنیم؛ غول خفته ای كه بر سیستم های فوتبال اروپا و جهان تأثیر فوق العاده گذاشت و شیوه تازه ای از فوتبال را با نام شناور به نمایش گذاشت. اینتر میلان از این سیستم استقبال كرد و با گماردن دو مدافع برای شركت در حمله و كم كردن فاصله هافبكها با دفاع نوعی برنامه ریزی در فوتبال را باب كرد كه اصطلاحاً سخت ترین نوع فوتبال تا آن زمان بود. بایرن مونیخ در دهه هفتاد با اسكلت بایرن مونیخ، جام جهانی را نیز فتح كرد و از آن زمان ستاره های محوری فوتبال نبض تیمهای بزرگ را در دست گرفتند. كرایف در آژاكس، بكن باوئر در بایرن مونیخ، ریورا در میلان و ریوا در اینتر...
شهر زیبای مونیخ، كه مهد فوتبال آلمان به شمار می رود پس از برگزاری المپیك ۱۹۷۲ بسیار مشهور تر شد و با معرفی بازیكنان افسانه ای بزرگ به جهان فوتبال بیشتر بر سر زبانها افتاد. این شهر سه تیم بزرگ و رقیب دارد یعنی بایرن مونیخ و مونیخ ۱۸۶۰كه همیشه در جدال ربودن گوی سبقت از یكدیگرند، اما در این میان بایرن سهم بیشتری نسبت به دو تیم دیگر داشته تا جایی كه آنها را كاملاً از صحنه رقابت محو كرده است. باشگاه بایرن مونیخ آلمان در فوریه ۱۹۰۰ میلادی توسط «فرانتس جان» در یك رستوران به نام «گسیلا» واقع در شهر مونیخ تأسیس شد. این تیم از افرادی كه از تیم ام. تی. وی ۱۸۷۹ جدا شده بودند تشكیل شد و در ابتدا نام شوابینگر (محله ای كه رستوران در آن قرار داشت) را برای این تیم انتخاب كردند اما بعدها تغییر نام داد و تا سال ۱۹۳۲ منتظر ماند تا به نخستین قهرمانی اش در آلمان دست پیدا كند. موفقیت بندی آنها مربوط به سال ۱۹۵۷ می شود كه بیست و پنج سال با نخستین دستاورد آنها فاصله داشت. پس از آن آنها باز هم صبر كردند تا ستارگانی جوان و نوظهور از سال ۱۹۶۴ در این تیم حضور پیدا كردند، ولی هیچ كس گمان نمی كرد كه با شروعی چنین دیرهنگام بایرن به پرافتخارترین تیم آلمان و نیز به یكی از قدرتهای فوتبال اروپا بدل شود. با حضور بازیكنانی افسانه ای مانند فرانتس بكن باوئر، زپ مایر، اولی هوینس و گرد مولر این تیم تنها دو سال طول كشید تا به جام دیگری دست یابد و پس از آن با ادامه درخشش در فوتبال آلمان و اروپا جامهای زیادی را فتح كرد.

تاریخچه باشگاه



داستان از سال ۱۹۰۰ میلادی و با فرانتس جان شروع شد؛ یكی برلینی و هجده تن دیگر كه نخستین بازیكنان تاریخ باشگاه به حساب می آیند. در سال ۱۹۰۷ بود كه شیرازه یك تیم واقعی شكل گرفت زمانی كه قرمزهای بایرن به زمین اختصاصی خود در مونیخ و در خیابان لئوپولدگام نهادند. تیم رقیب محلی یعنی اف ث واكر در روز افتتاحیه با باخت هشت بر یك بدرقه شد و حساب كار دستش آمد. بایرن در سطح شهر مونیخ به یك تیم پرطرفدار تبدیل شد و اوج موفقیت آنها به سال ۱۹۱۰ برمی گردد، آنها در آن سال قهرمان منطقه شرق آلمان شدند. در سال پس از آن نیز بایرنی ها از عنوان خود بدون تحمل حتی یك شكست دفاع كردند. پس از آن یكی از بازیكنان به تیم ملی دعوت شد و این نشان پیشرفت خوب تیم بود. ماكس گابلونسكی نخستین بازیكنی بود كه پیراهن تیم ملی را بر تن كرد و در شانزدهم فوریه ۱۹۱۶ برابر بلژیك به میدان رفت. پس از آن همه چیز به سرعت پیش رفت و در سال ۱۹۲۰ بایرن با بیش از هفتصد عضو تبدیل به بزرگترین باشگاه مونیخ شد، یعنی دقیقا همان چیزی كه امروز هست. در سال ۱۹۲۶ تیم قهرمان منطقه جنوب آلمان شد و در سال ۱۹۳۲ نخستین قهرمانی اش در آلمان را جشن گرفت.

دوران بازسازی و احیاء ۱۹۶۷- ۱۹۴۶



پس از دوران تأسف انگیز و فاجعه بار جنگ جهانی دوم، فوتبال نیز نیاز به دورانی برای بازسازی داشت. تنها نه سال طول كشید تا با قهرمانی آلمانها در جام جهانی ۱۹۵۴ سوئیس آنهم به صورتی معجزه آسا شادی دوباره سراسر آلمان را فرا بگیرد و امید به رگهای مردم این كشور باز گردد. تیم زپ هربرگر برای نخستین بار آلمان را فاتح جام جهانی كرد. آنها در دیدار نهایی موفق شدند تیم قدرتمند مجارستان را در حالیكه دو بر صفر پیش بود، سه بر دو شكست دهند. این موفقیت تنها برای یك آلمانی زیاد خوشایند نبود و آنهم ژاكوب استرتیل بود كه باید نظاره گر بازی فرتیزوالتر می شد و نمی توانست به عنوان یار اصلی وارد میدان شود. در آن زمان او كاپیتان تیم فوتبال بایرن مونیخ آلمان بود. اما بعدها مشخص شد كه این یك استثناء بود كه تیم ملی آلمان بدون بازیكنان بایرن به موفقیت دست پیدا كند. لیگ های منطقه ای آلمان تا سال ۱۹۶۳ بیشتر ادامه نیافت و در همین سال بود كه بوندس لیگا، لیگ جدید آلمان شكل گرفت، اما بایرن اجازه حضور در نخستین دوره این لیگ را پیدا نكرد. نخستین مربی بایرن در شروع دوران طلائی اش كسی نبود جز تشیك كایكوفسكی. بایرن از سال ۱۹۶۴ وارد دوران تازه ای شد كه همواره با نام یك نفر عجین است، فرانتس بكن باوئر. البته بازیكنان بزرگ دیگری مثل گرهارد مولر، زپ مایرو اولی هوینس نیز در این مهم او را یاری دادند ولی هسته مركزی تفكر و راهبردی آنها خود او بود.

سالهای طلائی ۱۹۷۶ _ ۱۹۶۸



در سال ۱۹۶۸ مربیگری تیم به برانكوزپك واگذار شد. بایرن یكسال بعد موفق به كسب هر دو جام معتبر آلمان شد آنهم با اقتدار. آنها با اختلاف هشت امتیاز نسبت به آلمانیا آخن به مقام قهرمانی بوندس لیگا رسیدند و در دیدار نهایی جام حذفی نیز شالكه را شكست دادند. اما در سالهای ۱۹۷۱ و ۱۹۷۰ رقیب همشهری رقابتی شانه به شانه را با آنها آغاز كرد و سرانجام مونشن گلادباخ بود كه دو سال پیاپی فاتح بوندس لیگا شد. در سال ۱۹۷۲ بایرن باز هم جام را پس گرفت و این بار با مربی جدید یعنی اودولاتك در ورزشگاه تازه تأسیس المپیك مونیخ بازی هایش را انجام می داد. این تنها موفقیت تیم نبود. گردمولر سانتر فوروارد بایرن و تیم ملی آلمان با بدست آوردن ركورد اعجاب انگیز چهل گل به عنوان آقای گلی بوندس لیگا دست یافت.






در این سال بایرن ركورد دیگری نیز بدست آورد یعنی با سیزده امتیازاختلاف قهرمان بوندس لیگا شد و واضح بود كه با این اقتدار فاتح جام اتحادیه آلمان نیز خواهد شد. كلن دیگر قربانی بایرن بود كه در وقت اضافه با نتیجه دو بر یك در این جام مغلوب باواریایی ها شد. اودولاتك دو قهرمانی دیگر در بوندس لیگا را نیز به افتخارات بایرن افزود و پس از آن مهمترین افتخار بایرن تا آن زمان را كسب كرد. قهرمانی جام باشگاههای اروپا. در آن بازی مونیخی ها تا آخرین دقیقه وقت اضافه یك بر صفر از اتلتیكو مادرید عقب بودند اما شوارتزن بك بازی را در آخرین لحظات به تساوی كشاند تا بنا به قوانین آن زمان بازی تكرار شود. در بازی تكراری یاران بكن باوئر با گل های گردمولر و اولی هوینس (هر كدام دو گل) به پیروزی رسیدند و برای نخستین بار فاتح جام باشگاههای اروپا شدند.



در همین سال آلمان با غلبه بر هلند و یوهان كرویف در ورزشگاه المپیك مونیخ برای دومین بار فاتح جام جهانی شد. تیم ملی آلمان با حضور چند بازیكن مونیخی از جمله فرانتس بكن باوئر، شوارتزن بك، گردمولر، پل برایتنر و اولی هوینس و با گل هایی كه دو تن از آنان یعنی برایتنر كه از روی ضربه پنالتی بدست آمد و گل فراموش نشدنی گردمولر به این مهم دست یافت.
سال بعد یعنی ۱۹۷۵ باواریایی ها باز هم فاتح باشگاههای اروپا شدند. آنها در دیدار فینال دو بر صفر لیدز را مغلوب كردند، اما كار به همین جا ختم نشد. بایرنی ها برای سومین سال پیاپی باز هم فاتح جام باشگاههای اروپا شدند و این بار با شكست یك بر صفر سنت اتی ین در شهر گلاسگوی اسكاتلند. آنها در همین سال برای نخستین بار با شكست بلو هوریزنته فاتح جام بین قاره ای شدند. اما اینها آخرین فتوحات بایرن در قرن گذشته نبودند.

تغییرات و شروعی تازه ۱۹۹۰-۱۹۷۷

سال ۱۹۷۷ شروع دوران تغییر و تحول و بدون جام بود. فرانتس بكن باوئر، موقتاً از باشگاه خداحافظی كرد و راهی كاسموس نیویورك شد كه در لیگ آمریكا بازی می كرد. به همراه او گرد مولر نیز راهی آمریكا شد تا در فورت لاودردال بازی كند. در سال ۱۹۷۹ اولی هوینس تنها با بیست و هفت سال سن در پی یك مصدومیت شدید به عنوان مدیر فنی مشغول به كار شد. او جانشین روبرت شاون شد كه مشاور بكن باوئر بود. پال سرانی جای جیولالوران شد و رئیس باشگاه، نودكر نیز به خاطر عدم استقبال از ماكس مركل مربی لیون برای جانشینی لوران، این باشگاه را ترك كرد. رئیس جدید باشگاه ویلی اوهافمن نام داشت، اما دوران بهتری در راه بود. در سال ۱۹۸۰زوج برایتنر و رومینگه كه به براتینیگه مشهور شده بودند پس از شش سال قهرمانی را به بایرن بازگرداندند و این تیم فاتح بوندس لیگا شد.



سال بعد باز هم بایرن این عنوان را تكرار كرد و جالب این كه در هر دو سال، هامبورگ، اشتوتگارت و كایزرسلاترن دوم، سوم و چهارم شدند. سال ۱۹۸۲ بایرن فاتح آن بازی معروف در جام حذفی شد. در فینال جام حذفی آنها در حالی دو بر صفر عقب بودند، چهار بر دو پیروز شدند و اتفاق جالب این بود كه دیتر هوینس با سرشكسته تا پایان بازی ادامه داد و حتی موفق شد یكی از گل ها را به ثمر برساند. باواریایی ها در این سال حتی به فینال جام باشگاههای اروپا رسیدند ولی در نهایت شایستگی یك بر صفر مغلوب استون ویلا شدند.



در جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا، آلمان به دیدار نهایی راه یافت اما در نهایت سه بر یك مغلوب ایتالیا شد. در آن دیدار پل برایتنر تنها گل ژرمن ها را به ثمر رساند تا تنها بازیكن تاریخ آلمان باشد كه در دو دیدار موفق شده گلی به ثمر برساند.

پیش به سوی هزاره جدید ۱۹۹۹-۱۹۹۱

با رفتن یوپ هینكس در فصل ۹۲-،۱۹۹۱ سورن لربی جای او را گرفت، اما این برای بایرن فایده ای نداشت و او نیز بایرن را ترك كرد تا اریش ریبك جای او را بگیرد. فرانتس بكن باوئر و كارل هاینزرومینیگه ابراز تمایل كردند تا به تیم كمك كنند. در فصل ۹۴-۱۹۹۳ قیصر پا به عرصه گذاشت و خود به جای ریبك، مربیگری تیم را بر عهده گرفت تا بایرن را به قهرمانی بوندس لیگا برساند. پس از آن دوران تراپ فرا رسید و با وجود این كه او محبوب هواداران و رسانه ها بود، نتوانست موفقیتی كه پیش بینی می شد را برای بایرن به ارمغان آورد.



تیم در فصل ۹۵-۱۹۹۴ در جای ششم ایستاد و در نیمه نهایی جام قهرمانان مغلوب آژاكس شد. تراپ اخراج شد و اتوره هاگل جای او را گرفت و ستارگانی چون یورگن كلینزمن، آندریاس هرتزوگ و سیریاكو اسفورتزا را به تیم آورد، اما او نیز در میانه فصل مجبور به ترك باشگاه شد و باز هم فرانتس زمام امور را به دست گرفت. آنها به دیدار نیمه نهایی جام یوفا كه هرگز آن را فتح نكرده بودند رسیدند و زمانی كه در المپیك مونیخ دو بر دو با بارسلون مساوی كردند همه فكر كردند كه دوران قیصر و بایرن به سر رسیده و كار این تیم تمام است اما این طور نشد. در شانزدهم آوریل ۱۹۹۶ بایرن با دو گل دیرهنگام ماركوس بابل و ویتزك در نیوكمپ موفق به شكست بارسلون شد و به دیدار نهایی راه یافت. هواداران مونیخ هنوز هم راجع به آن روز صحبت می كنند و از آن با لذت یاد می كنند.



در بازی نهایی جام یوفا بایرن در مجموع بازی های رفت و برگشت، پنج بر یك بوردوی فرانسه را كه ستارگانی چون زیدان و لیزارازو را در اختیار داشت، شكست داد و برای نخستین بار فاتح این جام شد كه جز معدود تیم هایی باشد كه هر سه جام معتبر اروپایی را فتح كرده و جالب این كه چند سال بعد این جام با جام برندگان جام اروپا ادغام شد و وجود خارجی نداشت. در سال ۱۹۹۷ تراپ باز هم به بایرن ملحق شد و در طول دو سالی كه در آنجا بود یك قهرمانی بوندس لیگا و یك جام حذفی برای بایرن به ارمغان آورد. پس از او مربی موفق دورتموند، اوتمار هیتزفلد به تیم آمد و به ركورد جاودانه پانزده برد پیاپی در بوندس لیگا دست یافت. بایرن به همراه هیتزفلد تا فتح جام قهرمانان پیش رفت ولی در دیدار نهایی با دو گل لحظات پایانی شرینگهام و سولشیائر دو بر یك مغلوب منچستر خوش شانس شد و نتوانست این جام را پس از بیست و سه سال بار دیگر فتح كنند.

سالهای هیجان، شور و افتخار ۲۰۰۳-۲۰۰۰



در فصل ۲۰۰۱-۲۰۰۰ بایرن انتقام خود را از رئال و منچستر گرفت و در دیدارهای یك چهارم و نهایی با اقتدار آنها را شكست داد و در نهایت با شكست والنسیا در میلان پس از بیست و پنج سال با شایستگی فاتح لیگ قهرمانان شد. ابتدای این دوره سال خداحافظی لوتارماتیوس از بایرن بود كه در دقیقه نود بازی برابر رئال مادرید در حالی كه بایرن چهار بر یك پیش بود از مونیخ خداحافظی كرد.



اوتمار هیتزفلد به عنوان یكی از پرافتخارترین مربیان باشگاه به شمار می رود زیرا او موفق شد چهار عنوان قهرمانی بوندس لیگا، سه مقام قهرمانی جام حذفی آلمان و یك لیگ قهرمانان را فتح كند.



شكارچیان عصر تازه بایرن مونیخ



بایرن مونیخ امیدوار است پیوستن لوكار تونی ایتالیایی و فرانك ریبه ری فرانسوی به این باشگاه موجب اوجگیری مجدد این تیم معروف فوتبال آلمان شود و خود این مهاجمان معروف نیز مدعی اند كه تنها برای چنین امری به باواریا آمده اند و این كار را امكان پذیر خواهند كرد و در فصلی كه بایرن بدون سالی حمیدزیچ، علی كریمی و پیزارو تجربه خواهد كرد، به شكار جام ها خواهند پرداخت.ریبه ری ۲۵ ساله كه در ۳ سال اخیر در باشگاه المپیك مارسی فرانسه بازی های خوبی را انجام داده و با درخشش در جام جهانی سال پیش به یك پدیده بدل شده بود، در ازای ۲۵ میلیون یورو به آلیانز اره نا آمده است تا به گران ترین بازیكن و كلان ترین خرید در تاریخ حیات باشگاه بایرن تبدیل شود. لوكاتونی ۳۱ ساله هم كه با جدایی از فیورنتینا به سمت آلمان پر كشیده، روی دست بایرنی ها حدود ۱۱ میلیون یورو خرج گذاشته است. تصویر فعلی موجود در آلمان بر این پایه استوار است كه آمدن این دو بازیكن گلزن و فنی می تواند كارایی و طراوتی را برای بایرن به ارمغان بیاورد كه در بیشتر زمان ها در فصل گذشته فاقد آن بود و به همین خاطر نیز امكان فتح هر جامی را از دست داد.



كارشناسان معتقدند از زمانی كه میشائیل بالاك به چلسی كوچ كرد، عوامل قدرت و فرماندهی ( و تا حدی هم خلاقیت) در مركز خط میانی بایرنی ها كاهش یافت و لی حالا كه ریبه ری به مونیخ می آید، شاید قسمتی از این نقیصه جبران شود. بایرنی ها باید نگران جدا شدن اوون هارگریوز انگلیسی هم از جمع نفرات خود باشند، زیرا او نیز در ازای ۱۷ میلیون پوند به منچستر یونایتد كوچ كرده است، اما اگر به حرف های خود ریبه ری رجوع كنیم او جز امیدواری و دستاوردهای مثبت چیزی را در افق پیش رو برای مونیخ ها نمی بیند. او كه قرار دادی ۴ ساله با بایرنی ها بسته است. می گوید:«بایرن یك باشگاه آرزومند و قوی و صاحب نظام تشكیلاتی قدرتمندی است و برای استخدام من كارهای زیادی را صورت داد و در نتیجه جا داشت كه من هم با آنان همسو شوم. در یك سال اخیر من در مسابقه های مهمی حضور یافته ام كه فینال جام جهانی ۲۰۰۶ و دیدار پایانی جام حذفی فرانسه نمونه های روشن آن بوده اند. در هر دو فینال ما بازنده شدیم. اما من بدبین نیستم و به مونیخ آمده ام تا صاحب افتخارات و جام هایی بزرگ بشوم و فكر می كنم كه به این خواست و هدف خود نیز خواهم رسید. این پایه و لازمه كارنامه هر ورزشكار معروفی است و اگر می خواهید اوج بگیرید، باید چنین باشید.»

فقط در جام یوفا



از آن جا كه بایرن در فصل گذشته لیگ آلمان تنها به رتبه چهارم رسید، برای نخستین بار در ۱۰ سال اخیر در جام قهرمانان باشگاه های اروپا شركت نمی كند و به جام یوفا ارجاع شده است. با این اوصاف ادعاهای ریبه ری در این باره كه با نه گفتن به رئال مادرید (صاحب مجوز حضور در جام قهرمانان) به باواریا آمده است، بیشتر اسباب تعجب می شود.«بله، رئال خواهان من شد و این مسأله مرا بسیار به فكر انداخت و قیاس شرایط متفاوت ۲ باشگاه را موجه تر جلوه داد اما نام بزرگ بایرن سرانجام كار خودش را كرد و اجازه نداد كه به آنها نه بگویم. درست است كه فصل پیش برای آنها با دشواری زیادی سپری شد. اما چنین تیم هایی همیشه بازمی گردند و جبران مافات می كنند، با این كه بایرن در بیشتر اوقات قهرمان بوندس لیگا شده و این بار هم كوششی بزرگ را در دستور كارش قرار داده است تا دوباره اوج بگیرد و جذب چندین و چند نفر جدید در این ارتباط، نمونه و سند روشنی در این باره است.»لوكاتونی بلندقد و قوی هیكل نیز كه در فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ در ۳۱ نوبت برای فیورنتینا گلزنی كرد تا نه تنها عنوان آقای گلی كالچو، بلكه كفش طلای اروپا را به دست بیاورد. مثل ریبه ری از امكانات و مقام ها و جام های تازه ای سخن می گوید كه احتمال دارد در فصل جدید به بایرن روی كند. «اگر من به مونیخ آمده ام، با همان باور و طرز تلقی است كه ریبه ری دارد. من هم مثل او معتقدم كه احیای این باشگاه كاملاً میسر است و مدیران بایرن تأكید كرده اند كه در این ارتباط چه چیزهایی را ازمن می طلبند. ما باید بیشترین تلاش خود را به كار گیریم تا این تیم مجدد صاحب جام های باارزش شود و عصر تازه و روشنی برای تیم شكل گیرد. خود من نیز از این كه در یك باشگاه تازه و محیط نو به میدان آیم و بخت آزمایی كنم، استقبال می كردم و باواریا چنین جایی برای من است.بایرن هنوز هم باشگاهی بزرگ و لبریز از امكانات و موقعیت های جدید است و باید از آن سود جست. وقتی با سران بایرن صحبت كردم، دیدم برنامه هایشان برای آینده دقیق و مفصل است و همین مسأله امیدها و عزم قوی تری را در من به وجود آورد. برخی خرده می گیرند كه الحاق به تیمی كه به لیگ قهرمانان اروپا راه نیافته، یك اشتباه استراتژیك است. اما فكر می كنم كه بایرن در پایان فصل بعدی به آن لیگ نیز از نو راه خواهدیافت. تازه، ما اگر در بوندس لیگا و جام یوفا هم بدرخشیم، به خودی خود یك توفیق بزرگ برای ما در فصل آینده خواهدبود و این چیزی است كه هدف گرفته‌ایم.»
ریبری می گوید هموطنش ویلی سانیول كه پیستون راست بایرن است، سهم مهمی در الحاق او به این تیم داشته است. «من با سانیول درباره این انتقال و پذیرش یا رد پیشنهاد بایرنی ها بسیار مذاكره كردم و او مرا تشویق به این كار كرد. حتی یادم می آید كه در ایام برگزاری جام جهانی ۲۰۰۶ درخاك آلمان در این باره بسیار صحبت كردیم و او همیشه نكاتی مثبت را در این باره به من می گفت. درنهایت مرا متقاعد كرد كه تصمیم آمدن به مونیخ یك اقدام صحیح از جانب من خواهدبود. بایرن باشگاه بزرگی است و فكر نمی كنم كه حضورم در یك تیم خارجی به شانس ها و جایگاه من در تیم ملی فرانسه لطمه ای واردكند، زیرا در اردوی ملی ریموند دومنك (سرمربی تیم) و دیگران هوای مرا دارند بنابراین همه توجه من از این پس به بوندس لیگا و فصل آتی آن معطوف خواهدبود. آن جا كه مسائل و نبردهایی جذاب انتظار مرا خواهدكشید.»

نوشته شده در چهار شنبه 9 مرداد 1392برچسب:,
ساعت 19:52 توسط سجاد صائميان|

باشگاه : منچستر يونايتد
استاديوم : اولدترافورد
سرمربي : الكس فرگوسن
مدیران باشگاه : ژول و آورام گلیزر
تأسیس : کارگران راه‌ آهن در سال ۱۸۷۸ با نام نیوتون هیث


بدون ترديد منچستر را بايد يكي از شهرهاي بزرگ و مطرح در زمينه امكانات ورزشي در جهان قلمداد كرد. اين شهر با داشتن موقعيت عالي تجاري واستاديومي زيبا، چون اولدترافورد كه در سراسر انگلستان مطرح است ، تا به حال ميزباني موفقي را انجام داده كه آخرين بار آن بازي فينال ليگ قهرمانان اروپا در سال (2002-2003) بين تيمهاي يوونتوس و ميلان بود. اما استاديوم اولدترافورد عاملي بوده تا شهر منچستر هميشه در زمينه فوتبال و امكانات زبانزد خاص و عام باشد.

با اين حال نبايد توفيق منچستر را از لحاظ فوتبال تنها به اين استاديوم اختصاص داد و بايد عواملي چون باشگاههاي حرفه اي كه بالغ بر8 تيم است را به آن اضافه كرد.البته موفقيت اين شهرتجاري تنها به خاطر فوتبال نيست، بلكه بايد عواملي ديگرچون انقلاب صنعتي كه براي اولين باردراين شهر روي داد و از منچستر شهري مدرن( كاتن پوليس) ساخت را در آن سهيم كرد. از لحاظ منابع تفريحي و ورزشي ، منچستر بعد از دوران تجدد تقريبا به شهري كامل بدل شده است. در حال حاضر ( قرن 21) با كاملتر شدن اين مجموعه و اضافه شدن مراكز تفريحي كه در سراسر اين شهر وجود دارد خود را از لحاظ توريستي بودن زبانزد خاص و عام كرده است.
اكنون اين شهر بيش از 43000 صندلي در تئاترها و 56 موزه و گالري دارد كه در نوع خود بي نظير است . به لحاظ تاريخي نيزاين شهر با وجود بناهاي دوران ملكه ويكتوريا مطرح بوده و عاملي را بوجود آورده تا همگان از آن بعنوان يك شهر درجه اول ياد كنند.
جاذبه ها
تاريخ منچستر از رومن ها شروع و تا قطب اقتصادي كنوني كه بر صنعت پنبه اتكا دارد ادامه مي يابد. اما علاوه بر تاريخي بودن ، اماكن بسيار زيبايي كه در اين شهر و به خصوص كسفيلد هويتيج در قسمت جنوب دينزگيت وجود دارد در نوع خود جالب توجه است.

در آنجا شاهد خرابه هايي از دژهايي كه در مركز آبراه ها قرار دارند خواهيد بود كه واقعاً قابل ستايش است. اما علاوه بر اين منطقه اگر كمي از كسفيلد دور شويم به موزه علوم و صنعت كه جاذبه اي بسيار زيبا به شهر داده و شامل به تصوير كشيدن تاريخ چاپ، الكتريسيته و صنعت نساجي در دوره هاي مختلف است بر مي خوريم كه در نوع خود بي نظير است. از جمله آثاري كه درآنجا قابل اشاره است بدون ترديد آثار نقاشي بزرگ ال اس لاوري است كه چشمها را به خود خيره مي كند. علاوه بر اين جذابيتها هتل شهر منچستر نيز كه اثر به جا مانده از دوران ملكه ويكتوريا محسوب مي شود بنايي جالب است . اين بناي زيباي دوران نئوگوتيك توسط آلفرد واترهاوس بنا شد و ساخت آن تا سال 1877 ادامه يافت و سبب شد تا صنعت شهر و مردم سختكوش بار ديگر توانمندي ها و لياقت خود را در اروپا و حتي جهان به اوج برسانند.

مشخصات يونايتدها
اما شهرمنچستراز لحاظ تيمهاي باشگاهي نيز در سطح جهان مطرح است. با وجود باشگاه بزرگ منچستر يونايتد اين روزها همه ، اين شهر را مي شناسند. پايه باشگاه در سال 1878 و با نام نيوتاون هلث LYR متعلق به كاركنان راه آهن به طور رسمي بنا شد . در ابتدا اين تيم با بازيكناني كه بيشترعضو شركت راه آهن بودند وارد ميادين مسابقات شد و با كار و تلاش فراوان تيم در سال 1892 به ليگ انگليس ملحق شود. بعد از چند سال حضور در ليگ در سال 1902 اين تيم شكست شد . با وجود اين آنها نااميد نشدند و با تلاش فراوان توانستند بر مشكلات فائق آيند و امروز به يكي از تيمهاي ثروتمند و معروف جهان بدل شوند. آنها بعد از آن زمان تا سال 1945 با افت و خيز زيادي مواجه بودند تا اينكه در آن سال با آمدن مربي فهيمي چون "سرمت بازبي " و تحولات مثبت او به يكي از تيمهاي خوب در ليگ مبدل گرديدند و وضعيت نسبتاً مناسبي پيدا كرد.
اما اگر بخواهيم به اين پرسش كه چگونه يونايتد به صورت تيم فعلي درآمدند؟ پاسخ دهيم بايد اين نكته را باور داشته باشيم كه تيم فعلي آنها حاصل تلاش 25 سال كار سخت مربيان بود. با اين وجود آنها بعد از سال 1945 شروع به پيشرفت عجيبي كردند و حتي حادثه غم انگيز سال 1958 كه درآن بيشتر شاگردان مربي موفق آنها- بازبي – بر اثر سانحه هوايي كشته شدند هيچ تاثيري در آن روند ايجاد نكرد وعاملي را به وجود آورد تا بازبي با بازماندگان آن سانحه تيم خود را از نو بسازد و عامل قهرماني غرور انگيزاين تيم در مسابقات جام قهرمان اروپا در فصل 68-1967 محسوب شود. اين افتخاري بود كه بازبي بعنوان اولين انگليسي موفق به انجام آن شد . اما اين پايان كارمنچستري ها نبود. آنها بار ديگر توانستند اين افتخار را در زمان سرآلكس فرگوسن در سال 1999 و در يك فينال سخت و بياد ماندني و تقريباً غيرممكن تكرار كنند وتيمشان را صاحب سومين افتخار اروپايي كنند. در آن زمان منچستر توانست در وقتهاي تلف شده نيمه دوم و در شرايطي كه هيچ اميدي به پيروزي نداشت، دو گل را به ثمر رساند كه در نوع خود عجیب و باور نکردنی بود.
اما آنها با اين كار علاوه بر اينكه موفق شدند خود را به يك افتخار بزرگ برسانند براي فرگوسن با تجربه نيز ارزش و اعتبار تازه اي خريدند و او توانست به شهرتي هم سطح مربي موفق و اسطوره اي گذشته تيم دست يابد.

 



من يوها 15 بار موفق به قهرماني در ليگ برتر شده اند كه اين از ركورد ليورپول كه 18 بار قهرمان شده اند 3 مرتبه كمتر است. منچستريها در سالهاي 1908، 1911، 1952، 1956، 1957، 1965، 1967، 1993، 1994، 1996، 1997، 1999، 2000، 2001 و 2003 و ۲۰۰۷به مقام قهرماني ليگ برتر باشگاههاي انگليس دست يافته اند.
سرخ پوشان منچستر در سالهاي 1909، 1948، 1963، 1977، 1983، 1985، 1990، 1994، 1996، 1999 و ۲۰۰۱ و ۲۰۰۳ جام قهرماني مسابقات حذفي را به كلكسيون افتخارات خويش اضافه نموده اند.
قرمز پوشان در سالهاي  ۲۰۰۷و 1999، 1968 جام باشگاههاي اروپا را فتح كردند و در سال 1991 به جام برندگان جام اروپا و جام برتر اروپا دست يافتند .
از جمله اسطوره هاي اين تيم مي توان به بابي چارلتون، جرج بست ، پيتراشمايكل، برايان رابسون، ديويد بكهام و اريك كانتونا و در رأس همه آنان سرمست باسبي و سرآلكس فرگوسن اشاره نمود.

نوشته شده در چهار شنبه 9 مرداد 1392برچسب:,
ساعت 19:50 توسط سجاد صائميان|
 
باشگاه چلسی در سال 1905 تشکیل شد و در همین سال نیز وارد لیگ شد. سال های ابتدایی این باشگاه بدون فراز و نشیب اما با یک روند صعودی بود و این روند تا سال 1955 که چلسی اولین عنوان قهرمانی خود در لیگ را بدست آورد ادامه یافت.


تیم فوتبال چلسی تنها دو فصل برای حضور در رقابت های دسته اول باشگاههای انگلستان صبر كرد. این تیم پس از رسیدن به مسابقات دسته اول سعی داشت به هر شكل ممكن نام و آوازه ای برای خود به دست آورد. اما طلسم قهرمانی چلسی پنجاه سال بعد شكست. آبی پوش های لندن در سال 1995 مقام اول لیگ باشگاهی انگلستان را به دست آوردند، عنوانی كه هیچگاه برای مردان استمفورد بریج تكرار نشد . چلسی در سال های 1970 ، 1997 ، 2000 جام حذفی باشگاههای انگلستان را به دست آورد و در سال های 1915 ، 1967 ، 1994 ، 2002 عنوان نایب قهرمانی این رقابت ها را در كارنامه خود ثبت كرد . چلسی در صحنه رقابت های اروپایی نیز چهره موفقی از خود به نمایش گذارد. قهرمانی دو جام برندگان اروپا در سال 1971 و 1998 بزرگترین افتخار اروپایی این تیم بوده است و یك قهرمانی سوپر جام باشگاههای اروپا در سال 1998 نیز در كارنامه چلسی به چشم می خورد . كسب این سه جام اروپایی در ده حضور آبی پوشان در رقابت های باشگاه قاره سبز افتخار قابل توجهی محسوب می شود . اما باید پذیرفت كه این افتخارات برای نام پرآوازه چلسی كافی نیست.


آبی پوشان لندنی به غیر از كسب عناوین و افتخارات هدف دیگری در رقابت های داخلی انگلستان دارند. رقابت با تیم های پرآوازه به خصوص حضوری موفق در دربی های لندنی از دیگر اهداف این تیم است. آرسنال، تاتنهام، اورتون و فولهام اصلی ترین رقیبان انگلیسی چلسی محسوب می شدند. در این میان به دلیل همان حساسیت های خاص سرخ آبی جدال آرسنال چلسی حساس ترین بازی این دو تیم در هر فصل است.


پس از آن در اواخر دهه ی 60 و ابتدای دهه ی 70 دوران اوج گرفتن و شکوفایی چلسی بود و محبوبیت چلسی در میان مردم نیز از همین دوره افزایش یافت تا جایی که آنها را محبوب ترین تیم جزیره نامیدند.


در سال 1970، چلسی حریف شمالی خود "لیدز یونایتد" را در استمفورد بریج و در فینال FA CUP شکست داد.برد 2 بر 1 چلسی در استمفورد پس از تساوی 2 بر 2 دو تیم در ویمبلی اتفاق افتاد و چلسی در همان فصل موفق به قهرمانی در جام برندگان اروپا نیز شد.


پس از چند مدت ، دوباره چلسی از شور و شتاب باز ایستاد و شیرهای آبی چند فصل را در لیگ دسته اول سپری کردند، اما شیرهای لندن رام نشدنی بودند. آنها دوباره در سال 1989 به لیگ برتر بازگشتند.چلسی یک جام دیگر به مجموعه ی خود در سال 1998 اضافه کرد؛ جام حذفی و پس از آن، چلسی باز هم قهرمان جام برندگان اروپا شد.در سال 1998 و پس از رود گولیت ، جیان لوکا ویالی سرمربی گری چلسی را به عهده گرفت تا چلسی را به یکی از موفق ترین تیم های اروپایی تبدیل کند.


پس از ویالی نوبت به سرمربی ایتالیایی بعدی، یعنی کلودیو رانیری بود تا در 4 سال سرمربی گری چلسی، تیم را برای موفقیت های بزرگ آینده آماده سازد؛ اما پس از سال 2003 همه چیز برای چلسی تغییر کرد.شاید تا قبل از سال 2003 عده ی محدودی نام رومن آبراموویچ، میلیاردر روسی را شنیده بودند اما پس از این که عشق این میلیاردر به چلسی باعث شد تا او اقدام به خرید این باشگاه کند و نام خود را بر سر زبان ها بیندازد. آبراموویچ با ورود خود به چلسی ، این باشگاه را از نظر مالی به صورت تمام و کمال پشتیبانی کرد و به دلیل نترسیدن از خرج های بزرگ توانست یک تیم مقتدر را بسازد.


پس از آن نوبت به سرمربی رسید. رانیری نمی توانست سرمربی دلخواه آبراموویچ باشد و به خوبی اهداف باشگاه را تأمین نمی کرد ؛ پس در سال 2004 با خوزه مورینو عوض شد تا دانش و اعتماد به نفس خود چلسی را به سرعت به قطب اول فوتبال جزیره تبدیل کند. چلسی با مورینیو یک شبه راه صد ساله را پیمود و آنها ابتدا به کارلینگ کاپ دست یافتند، پس از آن نوبت به فتح لیگ برتر بود. آنها مدت زیادی را برای کسب عنوان بعدی منتظر نماندند و باز هم در فصل بعد (2005-06) لیگ برتر را به نام خود ثبت کردند.پس از آن و در فصل گذشته (2006-07) موفق به بدست آوردن FA Cup و جام حذفی شدند تا کارنامه ی مورینو به عنوان موفق ترین مربی چلسی ثبت شود. مورینیو امسال در یک وضعیت ناگهانی چلسی را ترک کرد و به جای او آورام گرانت سکان هدایت چلسی را به عهده گرفت. حضور گرانت هم دیری نپائید و هم اکنون اسکولاری مربی برزیلی هدایت تیم چلسی را بعهده دارد.


از جمع بازیكنان بزرگ فوتبال جهان در چند سال اخیر ستارگانی همچون ژورژ وه آ( ستاره بزرگ لیبریایی)، دنیس وایز( هافبك وفادار چلسی)، دشام( ستاره بزرگ فرانسوی) و بازیكنانی همچون مارسل دسایی ، توره آندره فلو و فرانك لبوف در چلسی حضور داشته اند.
 
نوشته شده در چهار شنبه 9 مرداد 1392برچسب:,
ساعت 19:48 توسط سجاد صائميان|
باشگاه فوتبال رئال مادرید
 
نام کامل باشگاه باشگاه فوتبال رئال مادرید (Real Madrid Club de Fútbol)
تاریخ تأسیس ۶ مارچ ۱۹۰۲
نام ورزشگاه سانتیاگو برنابئو
(گنجایش: ۸۰٫۳۵۴)
مدیرعامل فلورنتینو پرز
سرمربی مانوئل پلگرینی
لیگ لالیگا
۲۰۰۸-۰۹ دوم
آدرس اینترنتی http://www.realmadrid.com
افتخارات لالیگا: ۳۱ بار، اولین بار در سال (۳۲-۱۹۳۱) و آخرین بار در فصل (۲۰۰۷-۲۰۰۸)
جام حذفی: ۱۷ بار، اولین بار (۵-۱۹۰۴) آخرین بار در فصل (۹۳-۱۹۹۲)
اروپایی: قهرمان جام قهرمانی اروپا: (لیگ قهرمانان ۹ بار)، اولین بار در فصل (۵۶-۱۹۵۵)، آخرین بار در فصل (۲۰۰۲-۲۰۰۱) قهرمان جام یوفا: ۲ بار در سال‌های (۸۶-۱۹۸۵) و (۸۵-۱۹۸۴)
بین قاره‌ای: ۳ بار در سال‌های (۲۰۰۰-۱۹۶۰)
 

باشگاه رئال مادرید یک باشگاه فوتبال حرفه‌ای اسپانیایی است.

تاریخچه

با 9 قهرمانی اروپا و 30 قهرمانی که در کلکسیون افتخارات خود می بیند با بیشترین رای از نظر فیفا بهترین تیم در قرن 20 شد. تشکیلات این باشگاه خیلی پیچیده است.

فوتبال در پایتخت اسپانیا توسط استادان و دانشجویان و جمعی از افراد دانشگاه Oxbridge معرفی و موسسه‌ای برای فوتبال شبیه فدراسیون های امروزی در سال 1895 شکل گرفت.

در سال 1900 باشگاه جدید فوتبالی در مادرید و اسپانیول شکل گرفت. بعد از جدا شدن اسپانیول بار دیگر نتیجه شکل گرفتن تیم Sociedad Madrid FC شد. این باشگاه پس از سه بار تغییر و تحول و پیشرفت بالاخره با نام باشگاه فوتبال رئال مادرید (Real Madrid Club) ثبت شد. انتخاب رنگ پیراهن برای آنها مشکل نبود و به دلیل نفوذ انگلیسی هایی که در آن جا نقش داشتند رنگ سفید را برای تیم خود انتخاب کردند. بعد از گذشت سال ها در لیگ بین المللی ، وقتی که رئال 4 قهرمانی (جام حذفی)del Rey's را ، داشت مادرید صاحب دو قهرمانی در دهه 1930 شد. اما بعد از آن دو جام مادرید دو دهه صبر کرد تا دوباره برای قهرمانی راهی پیدا کند.

در پایان آنها تصمیم گرفتند که در تیمشان تحول ایجاد کنند و چهره تیم را عوض کردند و به تیمی مدرن برای همیشه تبدیل کردند. با بازیکن هایی مانند Alfredo Di Stéfano, Ferenc Puskás, Francisco Gento, Hector Rial, Raymond Kopa, José Santamaria در دهه 1950 موفقیت های این تیم دوباره آغاز شد.

آنها با اوردن جام به خانه در سال های 1957/58 ,1956/57 ,1954/55 ,1953/54 شاهد موفقیت خود در تغییر چهره تیمشان بودند.

در اولین بازی فینال در اروپا رئال به پیروزی 4 بر 3 دست یافت.

4 قهرمانی رئال و برگزاری جشن های قهرمانی این تیم را به اوج رساند. از جمله این موفقیت های می توان به برد 7 بر 3 رئال مقابلاینتراخت فرانکفورت در ورزشگاه Hampden Park در کشوراستکاتلند در سال 1960 اشاره کرد.

در دهه 1960 سرنوشت رئال عوض شد. رئال رتبه‌ای بهتر از 8 در باشگاه‌های اسپانیا پیدا نکرد. تا زمانی که دوباره به لیگ اروپا رفت و در مقابل FK Partizan در سال 1966 به پیروزی دست یافت.

دهه بعد یعنی دهه 1970 برای رئال با موفقیت در سال های 1972, '75, '76, 78, 79 , 80 همراه بود.

رئال 5 قهرمانی پیاپی خود از سال 1986 تا سال 1990 را مدیون 5 ستاره مشهور خود به نام های Emilio Butragueño (el Buitre), Manolo Sanchís, Martín Vazquéz, Míchel Pardeza , Miguel Pardeza است.

نیمه اول دهه 1990 رئال صاحب 2 قهرمانی لیگ و یک قهرمانی جام حذفی شد. قهرمانی های رئال در این قرن با پیروزی بر یوونتوس در سال 1998 که باعث قهرمانی رئال در اروپا شد به پایان رسید.

این پیروزی ها باعث نشد که مدیر باشگاه Lorenzo Sanz بتواند جای خود را حفظ کند.

وقتی وی از کار برکنار شد یک نجیب زاده به رای هیئت مدیره به نام Florentino Pérez سر کار امد. Florentino Pérez با پشت گرمی هایی که از نظر سیاسی داشت دست به تقویت تیم زد و باعث بازگشت دوباره موفقیت به رئال شد. اولین خرید Pérez که یکی از شارژ های وی به تیم به شمار می رفت Luis Figo از تیم رقیب یعنی بارسلونا بود. این تقویت ها از سوی مدیر باشگاه باعث دومین قهرمانی اروپا در سه سال شد. که دومین قهرمانی با پیروزی بر والنسیا در پاریس حاصل شد. با اضافه شدن زیدان Zinedine Zidane تیم قوی تر شد تا سیاسیت مدیر باشگاه یعنی گرفتن ستاره‌ها و همزمان بازی دادن به جوانان که به نام زیدان ها و پاون ها ('los Zidanes y los Pavónes') با گرفتن هافبک خوش تیپ فرانسوی و دفاع جوانی به نام پاون معروف شده بود ، به انجام برسد.

این اقدامات باعث شد که رئال به عنوان بهترین تیم قرن 20 انتخاب شود.

نهمین قهرمانی رئال در باشگاه‌های اروپا که با گل دیدنی زیدان با تیم بایرلورکزن در ورزشگاه Hampden Park همراه بود باعث سر بلندی این تیم اسپانیایی شد.

سال بعد رئال فقط قهرمان اسپانیا شد که این موضوع باعث اخزاج مربی این تیم یعنی Vicente del Bosque شد و در همان سال بیش از 16 بازیکنان رئال مجوز ترک ایم تیم را گرفتند.

در این هنگام درها برای امدن بکهام (David Beckham) باز شد که این بازیکن با سر و صدای زیاد تبلیغاتی وارد مادرید شد. با امدن بکهام موج جدیدی از بر رئال حاکم شد و در زمینه تبلیغات فوتبالی نبظ بازار را در دست گرفت. به دلایل فراوان تیم رنج های زیادی را تحمل کرد و 3 سال را بدون قهرمانی پشت سر گذاشت. مربیان زیادی آمدن و رفتن ، بازیکنان زیادی هم جذب تیم شدند اما هیچ یک نتوانست تیم را از بحران خارج سازد.

بالاخره در اوایل سال 2006 پرز (Pérez) از سمت خود کناره گیری کرد تا راه را برای آمدن مدیر جدید در تابستان را هموار کند. سرانجام در جولای Ramón Calderón که عضو هیئت مدیریتی Florentino Pérez نیز بود با قول های فراوانی که داده بود با رای اکثریت به عنوان مدیر جدید انتخاب شد. با آمدن Fabio Capello به عنوان مربی مشغول به کار شد سرانجام باعث قهرمانی رئال در لیگ اسپانیا پس از 5 سال بدون قهرمانی همراه شد اما باز مدیران رئال نامهربانی کردند و Fabio Capello را کنار گذاشتند و برن شوستر آلمانی را جایگزین وی کردند. در آن فصل رئال خالی از بازیکنان ستاره مانند زیدان، بکهام ، کارلوس و رنالدو بود. [۱] ...

بازیکنان

شماره نقشبازیکن
۱   دروازه‌بان ایکر کاسیاس(کاپیتان سوم)
۲   مدافع آلوارو آربلوئا
۳   مدافع پپه
۴   مدافع سرخیو راموس
۵   هافبک فرناندو گاگو
۶   هافبک محمد دیارا
۷   مهاجم رائول (کاپیتان اول)
۸   هافبک کاکا
۹   مهاجم کریستیانو رونالدو
۱۰   هافبک لاسانا دیارا
۱۱   مهاجم کریم بنزما
۱۲   مدافع مارسلو
 
شماره نقشبازیکن
۱۳   دروازه بان یرزی دودک
۱۴   هافبک گوتی (کاپیتان دوم)
۱۵   مدافع رویستن درنته
۱۷   مهاجم رود ون نیستلروی
۱۸   مدافع رائول آلبیول
۱۹   مدافع ازکوئل گارای
۲۰   مهاجم گونزالو هیگواین
۲۱   مدافع کریستف متزلدر
۲۲   هافبک ژابی آلونسو
۲۴   هافبک استبان گرنرو
۲۵   دروازه بان آنتونیو آدان (فقط برای بازی های CL)
نوشته شده در چهار شنبه 9 مرداد 1392برچسب:,
ساعت 19:47 توسط سجاد صائميان|

كوتاه از بارسلونا
بارسلونا اولين قهرمان تاريخ جام يوفاست.بارسلونا از معدود تيم هايي است كه هر 4 جام اروپا را فتح كرده است. بارسلونا در سرتاسر جهان داراي 1504 كانون هواداري است. بارسلونا از معدود تيم هايي است كه بر روي پيراهنش از تبليغ استفاده نمي كند. هيات مديره بارسلونا با 20 عضو ثابت و 6 عضو افتخاري در كنار هيات مشاور 32 نفره در باشگاه فعاليت مي كند. رييس باشگاه با راي گيري از هواداران باشگاه تعيين ميشود.

بودجه باشگاه حدودا 170 ميليون يورو است .

در اين باشگاه افراد مشهور زيادي چون مارادونا " كرايف " كوبالا " كركسيس " روماريو " استيچكف " سورز " رونالد كومن و رونالدو بازي كرده اند.

بازيكنان غير اسپانيايي و خارجي در موفقيت بارسا بيشتر از بازيكنان محلي و اسپانيايي تاثير گذاشته اند .

بارسا بوسيله يك فرد سوئيسي به نام گمپر تاسيس شده است .

در سال 1899 اولين رئيس باشگاه يك مرد انگليسي به نام والتر وايلد انتخاب شد .

بارسلونا حدود 50 مربي آورده كه نصف آنها خارجي بوده .

همه مربياني كه با بارسا عنوان و افتخاري آورده اند همگي خارجي بوده اند . هيلنو هررا " رينوس مايكلز " تري ونه بلز و يوهان كرايف .

بارسلونا اولين باشگاه اسپانيايي بود كه حرفه اي شد .

از شروع بازيكنان پيراهن آبي و اناري بر تن مي كردند . اما در آن زمان نصف پيراهن آبي و نصف ديگر اناري بود و شرط سفيد به پا مي كردند

اولين بازي بارسلونا تركيبي از بازيكنان اين تيم و چند بازيكن انگليسي بود كه اين تيم توانست 1 بر 0 حريف خود را شكست دهد

در سال 1922 بارسلونا به استاديو جديدي دست يافت به نام لاس كورتس اين ورزشگاه جايگاه 35000 نفر را داشت وبه كليساي فوتبال معروف بود و اين  اولين ورزشگاه بارسا بود .  

در 14 ژوئن 1925 گروه نوازندگي يك كشتي انگليسي سرود ملي كاتالاتنيا را در ورزشگاه بارسلونا اجرا كرد كه با اين كار يك پديده اجتماعي پيش بيني نشده اي در فوتبال ظهر كرد .

بارسلونا هواداران بسيار زيادي دارد كه معروفترين آنها عبارتند از : مونتسرات كاباله "* خواننده سوپرانو . خوسپ كارراس"خواننده تنور . آرانچا سانچز ويكاريو"تنيسور زن اسپانيايي .

بارسا القاب زيادي دارد:  

1- "BARCA "

2- در گويش اسپانيايي " باركا " و در گويش كاتالاني " بارشه "  

3- آزور لگرنا و بلوگرنا به معناي آبي واناري

4- كاتالان ها

موزه استادي يكي از بهترين موزه هاي شهر بارسلون است . اين موزه نمايانگر اثر باشگاه بر كاتالانيا مي باشد . در آنجا شما مي توانيد عكس هاي بسيار بزرگ " مدل و نقشه بسيار كامل و بزرگ نو كمپ " كفش هاي كومن " پيراهن كرايف " بليط هر فصل باري هاي بارسا در گذشته و ....... . در اين موزه يك سينماي كوچك وجود دارد كهشما مي توانيد تاريخچه باشگاه را به صورت تصويري ببينيد .

بارسلونا كالاهاي تجاري بيشتري در برابر باشگاههاي ديگر در اسپانيا به فروش مي رساند . و درآمد آنها از اين راه حدودا 30 ميليون دلار در سال است .


در حقيقت مي توان گفت نه تنها كاتالان ها ، بلكه همه ساكنان منطقه باسك جان خود را فداي اناري ها مي كنند. بارسا هميشه به داشتن بيشترين و متعصب ترين هواداران مشهور بوده است. هواداراني كه شايد پيش از علاقه به بارسا، از تيم هاي شهر مادريد متنفرند، به خصوص رئالي كه در اين چند سال حقيقتاً موي دماغ بارسلونا بوده است!

 

پيراهن بارسلونا حكم پرچم كاتالانيا دارد و به خاطر تقدسش تبليغي روي ان درج نمي شود اما براي اولين با يكcompany اين اجازه را پيدا كرد تا نماد خود را در اندازه هاي بسيار كوچك و به عنوان مارك لباس بر روي ان درج كند.

 

بارسلونا شهري درايالت باسك واقع در نيمه شرقي كشور اسپانياست. اين قسمت از كشور اسپانيا هميشه مشكلات زيادي براي دولتمردان اين كشور به وجود آورده است. كاتالان ها هيچ كدام از حكومت هاي اسپانيايي را نمي پذيرند و به دنبال استقلال هستند! بنابراين دشمن اصلي سلطنت اسپانيا محسوب مي شوند.

 

در سال 1899 كاتالان ها بر آن شدند كه با تاسيس يك تيم فوتبال ، عقايد و نظريات خود را به اين سبك مطرح كنند.

به دليل همان فشارهاي سياسي، بارسلونا درابتدا مشكلات زيادي داشت. اين تيم دورنگ آبي و اناري را به عنوان نماد كاتالان ها برتن كرد و دراولين بازي خود در يك ديدار دوستانه به مصاف يك تيم محلي انگليس رفت و با يك گل شكست خورد. اما چيزي به آغاز روزهاي طلايي مردان كاتالان باقي نمانده بود.

تاریخچه تیم فوتبال بارسلونا به همراه عکس

تاریخچه بارسلونا 
 

 

تاریخچه تیم فوتبال بارسلونا به همراه عکس

تاریخچه بارسلونا 
 
مقدمه :

بارسلونا کالاهای تجاری بیشتری در برابر باشگاههای دیگر در اسپانیا به فروش می رساند . و درآمد آنها از این راه حدودا 30 میلیون دلار در سال است .
در حقیقت می توان گفت نه تنها کاتالان ها ، بلکه همه ساکنان منطقه باسک جان خود را فدای اناری ها می کنند. بارسا همیشه به داشتن بیشترین و متعصب ترین هواداران مشهور بوده است. هوادارانی که شاید پیش از علاقه به بارسا، از تیم های شهر مادرید متنفرند، به خصوص رئالی که در این چند سال حقیقتاً موی دماغ بارسلونا بوده است!

تاریخچه :

پیراهن بارسلونا حکم پرچم کاتالانیا دارد و به خاطر تقدسش تبلیغی روی ان درج نمی شود اما برای اولین با یک company این اجازه را پیدا کرد تا نماد خود را در اندازه های بسیار کوچک و به عنوان مارک لباس بر روی ان درج کند.
بارسلونا شهری درایالت باسک واقع در نیمه شرقی کشور اسپانیاست. این قسمت از کشور اسپانیا همیشه مشکلات زیادی برای دولتمردان این کشور به وجود آورده است. کاتالان ها هیچ کدام از حکومت های اسپانیایی را نمی پذیرند و به دنبال استقلال هستند! بنابراین دشمن اصلی سلطنت اسپانیا محسوب می شوند.

تیم فوتبال: 

در سال 1899 کاتالان ها بر آن شدند که با تاسیس یک تیم فوتبال ، عقاید و نظریات خود را به این سبک مطرح کنند.
به دلیل همان فشارهای سیاسی، بارسلونا درابتدا مشکلات زیادی داشت. این تیم دورنگ آبی و اناری را به عنوان نماد کاتالان ها برتن کرد و دراولین بازی خود در یک دیدار دوستانه به مصاف یک تیم محلی انگلیس رفت و با یک گل شکست خورد. اما چیزی به آغاز روزهای طلایی مردان کاتالان باقی نمانده بود.

افتخارات بارسلونا:

16 بار قهرمانی لالیگا در سالهای: 1929 و 45 و 48و 52 و 53 و 59 و 60 و 74 و 85 و 91 و 92 و 93 و 94 و 98 و 99
24 بار قهرمانی در جام حذفی باشگاههای اسپانیا در سالهای : 1910 و 12و 13 و20 و 22 و 25 و 26 و 28 و 42 و 51 و 52 و 53 و 57 و 59 و 63 و 68 و 71 و 78 و81 و 83 و 88 و 90 و 97 و 98 
قهرمانی درلیگ باشگاههای اروپا : یک بار در سال 1992
قهرمان در جام یوفا 4 بار در سالهای 1979 و 82 و 89 و 97
سه بار نایب قهرمانی جام باشگاههای اروپا در سالهای 1961 و 86 و 94

نوشته شده در چهار شنبه 9 مرداد 1392برچسب:,
ساعت 19:46 توسط سجاد صائميان|
 
لقب(ها) نراتزوری (سیاه و آبی)
لا بنماتا (محترم)
ال بیسکیونه (مار افعی بزرگ)
بنیانگذاری ۹ مارس ۱۹۰۸
ورزشگاه استادیوم جوزپه مه آتزا شهر میلان
گنجایش ۸۲٬۹۵۵ نفر
مدیرعامل  ماسیمو موراتی
سرمربی  خوزه مورینیو
لیگ سری آ
فصل قبل قهرمان
 
لباس اول
 
لباس دوم
 

اینتر میلان یکی از مطرح ترین باشگاه‌های جهان است که چند سالی است قهرمان بلامنازع کشور ایتالیا محسوب می‌شود. اینتر را در دنیای فوتبال با لقب پاتزا اینتر (به معنای اینتر عجیب و غریب) می‌شناسند. دلیل این لقب نتایج عجیب و غریب و شگفت آوریست که اینتر بدست می‌آورد. این باشگاه در میان طرفداران تیفوسی فوتبال در ایتالیا و جهان از محبوبیت جالب توجهی برخوردار است. این تیم تنها باشگاه کشور ایتالیاست که تا کنون به دسته پائین تر سقوط نکرده و در تمامی ادوار سری آ حاضر بوده است. اینتر امسال توانست چهارمین اسکودتوی پیاپی را کسب کند. این تیم با هدایت خوزه مورینیو سرمربی فعلی خود، از حالا چشم به پنجمین اسکودتوی پیاپی و لیگ قهرمانان اروپا دوخته است.

اطلاعات اصلی باشگاه

تاریخچه

چگونگی تاسیس باشگاه

 
اولین قهرمانی باشگاه در فصل ۱۹۰۹-۱۹۱۰

سال ۱۸۹۹ در شهر میلان باشگاه کریکت و فوتبال میلان تاسیس شد. این تیم تا سال ۱۹۰۸ توانست سه بار قهرمانی ایتالیا را جشن بگیرد. در این سال، بین سران اصلی باشگاه بر سر استفاده از بازیکنان خارجی اختلاف افتاد تا اینکه طی یک جلسه رسمی، گروهی که اعتقاد به استفاده از بازیکنان خارجی داشتند از این باشگاه جدا شده و نام اینترنازیوناله(به معنای بین المللی) را برای باشگاه خود انتخاب کردند. سیاست اصلی باشگاه از همان ابتدا مبارزه با نژاد پرستیبود. تیم اینتر نازیوناله برای قهرمانی در لیگ ایتالیا تنها ۲ سال صبر کرد و در سال ۱۹۱۰ اولین قهرمانی این باشگاه به ثبت رسید.

روزهای پر فراز و نشیب اینتر

سالهای آغازین برای اینتر بسیار موفق بود. تیم دیگر شهر میلان (آث میلان)، پس از جدایی اینتری ها افت وحشتناکی کرد و بیش از ۴۰ سال در حسرت قهرمانی ایتالیا سوخت تا اینتر چند دهه بدون مزاحمت تیم اول شهر میلان باشد. اما اینتر نیز پس از کسب قهرمانی دوم در سال ۱۹۲۰ دچار افت شد و تا اواخر دهه بیست از کورس قهرمانی دور بود.

ظهور جوزپه مه آتزا

 
جوزپه مه آتزا، برترین گلزن تاریخ اینتر

سال ۱۹۲۷ ستاره‌ای به نام جوزپه مه آتزا در اینتر متولد شد. اینتر با اتکا به این فوق ستاره خود دوباره به اوج بازگشت و توانست بار دیگر قهرمانی ایتالیا را از آن خود کند. وی توانست در اولین دوره برگزاری لیگ کشور ایتالیا با نام سری آ، قهرمانی را به اینتر هدیه کند و خود نیز با زدن ۳۱ گل آقای گل اولین دوره برگزاری سری آ شود. مه آتزا بین سالهای ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶ توانست ۴ بار آقای گل کشور ایتالیا شود. و همچنین در دو جام جهانی ۱۹۳۴ ایتالیا و ۱۹۳۸ فرانسه، جوزپه مه آتزا قهرمانی جهان را برای کشورش ایتالیا به ارمغان آورد. این بازیکن بزرگ در سالهای آخر بازیگری خود از اینتر جدا شد و بازی در چند تیم دیگر ایتالیا را نیز تجربه کرد ولی در سال آخر دوران بازی خود به اینتر بازگشت تا با پیراهن این تیم از دنیای فوتبال خداحافظی کند. جوزپه مه آتزا در ۴۰۸ بازی ۲۸۸ گل برای اینتر به ثمر رساند که رکوردی دست نیافتنی برای او محسوب می‌شود. وی در مقاطع مختلفی سرمربیگری اینتر را نیز بر عهده گرفت و در سال ۱۹۷۹ پس از مرگ وی،شهرداری میلان نام بزرگترین ورزشگاه کشور ایتالیا را از سن سیرو به جوزپه مه آتزا تغییر داد.

دهه چهل و آغاز دهه پنجاه

اینتر بین سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰ همیشه یکی از مدعیان قهرمانی سری آ بود اما همیشه در رتبه‌های دوم و سوم قرار می‌گرفت و نمی‌توانست قهرمانی ایتالیا را از آن خود کند. تا اینکه در سال ۱۹۵۲ آلفردو فونی به عنوان سرمربی اینتر برگزیده شد و با متحول کردن تیم توانست دوباره اینتر را به قدرت اول ایتالیا تبدیل کند. او در همان دو سال اول حضور خود دو بار اینتر را صاحب اسکودتو کرد و نتایج جالبی را با اینتر رقم زد. اینتر در مقابل تمامی بزرگان ایتالیا با تعداد گل های فراوان پیروز می‌شد که از بین آنها می‌توان به پیروزی ۶-۰ مقابلیوونتوس اشاره کرد. دوران نسبتا کوتاه فونی با موفقیت های چشمگیری برای اینتر همراه بود.

دوران طلایی

 
آنجلو موراتی
 
هلنتینو هرارا

در سال ۱۹۵۵، آنجلو موراتی که از مردان سرشناس ایتالیا بود ریاست اینتر را بر عهده گرفت. حضور موراتی در اینتر با پایان دوران آلفردو فونی همراه بود. موراتی در ابتدای حضور خود در اینتر چند مربی عوض کرد تا اینکه تصمیم گرفت هدایت باشگاه را به یک نابغه و تئوریسین آرژانتینی به نام هلنتینو هرارا بسپارد. هرارا در سال ۱۹۶۰ اینتر را تحویل گرفت و شروع به ساختن تیمی جوان و منسجم کرد. تیم او سال اول در رتبه سوم ایتالیا ایستاد، سال دوم نایب قهرمان شد و در سال سوم اسکودتو رو بدست آورد تا نشان دهد تفکراتش در حال به بار نشستن هستند. پس از اولین قهرمانی در سری آ، اینتر سال بعد جام باشگاه‌های اروپا را به دست آورد. فصل بعد هم هرارا برترین سال تاریخ اینتر را رقم زد و تمامی جامهای ممکن را به ارمغان آورد. در آن سال اینتر قهرمان اسکودتو، جام باشگاه‌های اروپا و جام بین قاره‌ای شد. در سال ۱۹۶۶ نیز هرارا دهمین اسکودتوی اینتر را برای این باشگاه به ارمغان آورد. در کشور ایتالیا هر تیمی ۱۰ بار قهرمان این کشور شود یک ستاره روی پیراهن خود درج می‌کند. اینتر در سال های طلایی خود با بازیکنانی نظیر فاکتی، ماتزولا، سوارز و کورسواز بام ایتالیا و اروپا پایین نیامد و دهه شصت میلادی را به عنوان دهه اینتر رقم زد. اینتر در آن سالها ۳ اسکودتو و ۴ جام بین المللی را بدست آورد و همان زمان بود که به اینتر لقب شکست ناپدیر ها داده شد. لقبی واقعا برازنده این باشگاه و بازیکنان افسانه‌ای آن بود. دوران طلایی هرارا دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۸ با جدایی آنجلو موراتی پایان پذیرفت.

پاتزا اینتر (اینتر عجیب و غریب)

سال ۱۹۷۰ اینتر به نایب قهرمانی ایتالیا دست یافت و نقشه‌های زیادی برای فتح جام در فصل آینده کشید، ولی فصل ۱۹۷۰-۱۹۷۱ برای اینتر وحشتناک آغاز شد. شکست های پیاپی ابتدای فصل و بازی های کابوس وار اینتر باعث شد تمامی هوادارن این تیم نه تنها از قهرمانی نا امید شوند بلکه نگران سقوط باشگاهشان به دسته پائین تر باشند. اما بی دلیل نیست که به اینتر لقب پاتزا اینتر داده اند. ورق برگشت و اینتر بردهای خود را آغاز کرد. پیروزی ها پشت سر هم از راه رسیدند و تیم انتهای جدولی ابتدای فصل تبدیل به قدرت اول ایتالیا شد. در پایان فصل، اینتر قهرمان لیگ شد تا نشان دهد از پس هر کار غیر ممکنی بر می‌آید. پس از آن سال بار دیگر اینتر دوران بسیار پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشت، تا اینکه جیووانی تراپاتونی به عنوان سرمربی اینتر انتخاب شد. تراپاتونی با داشتن بازیکنانی بی نظیری همچونلوتار ماتئوس، جوزپه برگومی، آندریاس بره مه، والتر زنگا ونیکولا برتی توانست برترین قهرمانی تاریخ سری آ را با ۵۸ امتیاز(در آن دوران هر برد ۲ امتیازی داشت) رقم بزند و سیزدهمین اسکودتو را نصیب اینتر کند. یک سال بعد تیم ملی آلمان به لطف بازیکنان اینتری خود یعنی لوتار ماتئوس،یورگن کلینزمن و آندریاس بره مه توانست یاران مارادونا را فینال جام جهانی شکست دهد و قهرمان جهان شود. در آن بازی ها لوتار ماتئوسآلمان در جام جهانی بود. همان سالفیفا تصمیم گرفت هر ساله بهترین بازیکن جهان راانتخاب کند.لوتار ماتئوس از اینتر اولین کسی بود که جایزه بهترین بازیکن سال جهان را از آن خود کرد. کاپیتان و مؤثرترین بازیکن تیم ملی

سالهای سیاه اینتر

اسکودتوی سیزدهم برای اینتر بسیار نحس بود. پس از آن قهرمانی اینتر تا سالیان زیادی نتوانست قهرمانی ایتالیا را بدست آورد. نفوذ سیاست و مافیا، فوتبال ایتالیا را بسیار کثیف کرده بود، تا جایی که ۹۰٪ نتایج بازیها پیش از شروع مسابقه تعیین می‌شد. بدترین دوران تاریخ اینتر در این سالها رقم خورد و اینتر در سال ۱۹۹۳-۱۹۹۴ با کسب عنوان سیزدهم در سری آ، بدترین مقام تاریخ خود را بدست آورد و فقط ۱ امتیاز تا سقوط به دسته پایین تر فاصله داشت. البته اینتر در دهه ۹۰ سه بار جام یوفا را بدست آورد، ولی کسب این جام نمی‌توانست طرفداران مشتاق اینتر را راضی نگه دارد.ماسیمو موراتی، فرزند پر افتخارترین رئیس تاریخ اینتر این باشگاه را خریداری کرد و سعی کرد با جمع کردن انبوهی از ستارگان دنیای فوتبال نظیر رونالدو، ویری، باجو، زامورانو،باتیستوتا، تولدو، بلان، کاناوارویوونتوس رخ داد که داور مسابقه با تصمیماتی عجیب و باور نکردنی پیروزی را به یوونتوس هدیه کرد. این اشتباهات در دیگر بازی های آن فصل تکرار و در نهایت قهرمانی این تیم در آن فصل شد تا تیم رویایی اینتر در آن سال با وجود قهرمانی در جام یوفا نتواند بر بام ایتالیا بایستد. هر ساله این اتفاقات تکرار می‌شد و در سال ۲۰۰۲ نیز همین مسائل مانع قهرمانی اینتر در سری آ شد. این شرایط تا سال ۲۰۰۶ ادامه یافت. و ... اینتر را به دوران با شکوه خود بازگرداند، ولی تبانی ها چنین اجازه‌ای به این تیم نمی‌داد. جالب ترین تبانی تاریخ ایتالیا در سال ۱۹۹۸ و در مصاف اینتر و

شروعی دوباره

پس از پایان سال ۲۰۰۶، دادگاه ایتالیا که ۲ سال به صورت مخفی مکالمات سران باشگا های سری آ را ضبط می‌کرد به تحقیق در مورد فساد و تبانی در فوتبال ایتالیا پرداخت. مکالمات لوچانو موجی مدیر باشگاه یوونتوس با رئیس کمیته داوران و مدارک به دست آمده از باشگاه‌های متقلب ایتالیا تبانی چندین ساله آنها را برملا کرد. در نهایت یوونتوس به جرم فساد و تبانی با داوران به دسته پائین تر سقوط کرد و ۲ قهرمانی آخر این تیم پس گرفته شد. باشگاه‌های میلان،لاتزیو و فیورنتینا هم با کسر امتیاز روبرو شدند. جدول ایتالیا در سال ۲۰۰۶ تغییر کرد و یوونتوس به قعر جدول سقوط کرد. اسکودتوی سال ۲۰۰۶ نیز به تیم اول جدول جدید یعنی اینتر داده شد. شاید این حکم برای چند دهه تبانی در فوتبال کم بود، اما حداقل باعث شد تا بار دیگر فوتبال ایتالیا در فضایی سالم تنفس کند.

پرواز نراتزوری

 
جاچینتو فاکتی

پس از پاک شدن فوتبال ایتالیا از فساد و تبانی، ماسیمو موراتی که میخواست جا پای پدر بگذارد، با کمک برترین بازیکن تاریخ اینتر(جاچینتو فاکتی) بار دیگر بسیاری از فوق ستاره‌های دنیای فوتبال را در اینتر جمع آوری کرد تا اینتر را دوباره به اینتر دهه شصت تبدیل کند. فاکتی بزرگ همان سال درگذشت، ولی حاصل زحمات او و موراتی، شکستن تمام رکوردهای تاریخ اروپا توسط اینتر بود. ثبت رکورد ۱۷ پیروزی پیاپی و کسب ۹۷ امتیاز در یک فصل، ارزشمند ترین رکوردهای تاریخ اروپا را به نام اینتر کرد و نراتزوری ها توانستند با ۲۲ امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم قهرمانی ایتالیا را جشن بگیرند. یک فصل بعد هم اینتر در آستانه صد صالگی با پشت سر گذاشتن تمامی رقبا برای سومین سال پیاپی قهرمانی ایتالیا را از آن خود کرد تا همه چیز برای نراتزوری ها کامل شود. اینتر بار دیگر در دنیای فوتبال یکه تازی می‌کند و خود را به عنوان قدرت اول فوتبال در ایتالیا و اروپا مطرح کرده است. شاید این بهترین هدیه برای طرفدارانی باشد که به تازگی ۱۰۰ سالگی تیمشان را جشن گرفته‌اند. پس از پایان سال ۲۰۰۸ ماسیمو موراتی سرشناس ترین مربی جهان یعنیخوزه مورینیو را به اینتر آورد تا این مربی سرشناس بار دیگر قهرمانی اروپا را برای اینتر و موراتی به ارمغان بیاورد.

نوشته شده در چهار شنبه 9 مرداد 1392برچسب:,
ساعت 19:41 توسط سجاد صائميان|
 
لقب(ها) روسونری (قرمز و سیاه)،

دیاولو (شیطان)
بنیانگذاری ۱۶ دسامبر ۱۸۹۹
ورزشگاه سن سیرو،

میلان، ایتالیا
گنجایش ۸۲٬۹۵۵ نفر
مدیرعامل  سیلویو برلوسکونی
سرمربی  لئوناردو
لیگ سری آ
فصل قبل سوم
 

آ.ث. میلان (یا میلان)یکی از پرافتخارترین باشگاههای‌ فوتبال جهان است و همانطور که از نام آن پیداست در شهر میلان ایتالیا قرار دارد.

این تیم با سیصد و چهل میلیون طرفدار، پرطرفدارترین تیم جهان محسوب می‌شود. تیم منچستر یونایتد ازین لحاظ در مرتبه دوم قرار دارد.

لقب این تیم «روسونری» (قرمز و سیاه) و نام ورزشگاه آن سن سیرو است.

لباس اول تیم بلوز راه راه مشکی و قرمز همراه با شورت مشکی (یا در بعضی اوقات سفید)، لباس دوم بلوز و شورت سفید و لباس سوم بلوز و شورت مشکی است.

این باشگاه در ۱۶ دسامبر سال ۱۸۸۹ با نام «باشگاه کریکت میلان» به وسیلهٔ «آلفرد ادواردز» و «هربرت کیلپین» انگلیسی دایر شد و به دلیل انگلیسی بودن مؤسسان، اسم باشگاه به جای میلانو (تلفظ ایتالیایی)میلان نام گرفت.

مالک کنونی باشگاه سیلویو برلوسکونی و سرمربی کنونی آن لئوناردو(بازیکن سابق میلان) است.

کاپیتان پائولو مالدینی یکی از محبوبترین و معروفترین بازیکنان سه دههٔ اخیر میلان فرزند چزاره مالدینی (بازیکن سابق همین تیم) می‌باشد. وی در پایان فصل 09-2008 پس از 24 سال حضور افتخارآمیز در این تیم از فوتبال خداحافظی کرد.

 

اطلاعات کلی باشگاه

تاریخچه

این باشگاه، در ابتدا به عنوان باشگاه کریکت، توسط دو انگلیسی به نام های آلفرد ادواردس و هربرت کیلپین در سال ۱۸۹۹ تاسیس(پایه گذاری) شد.به دلیل خاستگاه این باشگاه، از تلفظ انگلیسی نام شهر میلان، به جای تلفظ ایتالیایی این شهر(میلانو) در نام این باشگاه استفاده شده است. آث میلان اولین عنوان قهرمانی خود در جام قهرمانی ایتالیا را در سال ۱۹۰۱ بدست آورد.

در سال ۱۹۰۸، این باشگاه ایجاد شکاف در خود را به دلیل اختلافات داخلی در موضوع امضای قرارداد با بازیکنان خارجی تجربه کرد، که این موضوع باعث تشکیل باشگاه دیگری در شهر میلان به نام اینتر میلان شد. میلان با به دست آوردن مقام قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا با پیروزی بر تیم بنفیکا پرتغال در مرحله پایانی سال ۱۹۶۳، مقبولیت جهانی خود را ضمانت کرد. آنها همچنین با تکرار قهرمانی در سال ۱۹۶۹، موفق به کسب عنوان قهرمانی در جام بین قاره‌ای (جام باشگاه‌های جهان امروزی) در همین سال شد.

به دنبال استعفای جیانی ریورا، میلان دوران افت را هم تجربه کرد. دورانی که ماجرای توتونرو یا همان شرط بندی و پرداخت رشوه از سوی باشگاه برای تغییر نتیجه مسابقات در سال ۱۹۸۰ و مجازات حضور در سری ب را برای میلان در پی داشت. آنها بعد از آن سریعاً خود را به سری آ رساندند ولی در فصل ۸۱-۸۲ با قرارگیری در منطقه خطر سری آ، مجدداً به سری ب بازگشتند.

در سال ۱۹۸۶، سیلویو برلوسکونی، این باشگاه را خریداری کرد و با به خدمت گرفتن آریگو ساکی (۱۹۸۷) به عنوان سرمربی و بازیکنانی همچون مارکو فان باستن، روود گولیت و فرانک رایکارد دوران شکوفایی مجدد این باشگاه آغاز شد. آریگو ساکی در اولین دوره مربیگری خود در میلان (۱۹۹۱-۱۹۸۷) موفق به کسب ۸ عنوان قهرمانی شد (یک قهرمانی سری آ، یک قهرمانی سوپر جام ایتالیا، ۲ قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، ۲ قهرمانی سوپر جام اروپا و ۲ قهرمانی جام کنفدراسیون ها). وی در این دوره یک نایب قهرمانی درسری آ و یک نایب قهرمانی در کوپا ایتالیا را نیز در کارنامهٔ خود دارد.در سال ۱۹۹۲ میلان اسکودتوی سری آ را بدون حتی یک شکست به دست آورد. این مهم را تاکنون هیچ تیم دیگری در سری آتکرار نکرده است.

در فصل ۰۵-۲۰۰۶ در پی تخلفات مربوط به تعیین داوران مسابقات سری آ، کمتیه انضباطی رأی به کسر ۱۵ امتیاز در شروع فصل ۰۷-۲۰۰۶ و عدم حضور این تیم در لیگ قهرمانان اروپا را صادر کرد که این حکم بعداً به کاهش هشت امتیاز و حضور در لیگ قهرمانان اروپا، کاهش پیدا کرد.

بازیکنان فعلی

(فصل ۲۰۰۸ - ۲۰۰۹)

شماره نقشبازیکن
۱   دروازه‌بان دیدا
۳   مدافع پائولو مالدینی(کاپیتان)
۴ الگو:Country data گرجستان مدافع کاخا کالادزه(کاپیتان سوم)
۵   هافبک امرسون
۷   مهاجم الکساندر پاتو
۸   هافبک گنارو گتوسو
۹   مهاجم فیلیپو اینزاگی
۱۰   هافبک کلارنس سیدورف
۱۱   مهاجم مارکو بوریلو
۱۲   دروازه‌بان کریستین آبیاتی
۱۳   مدافع آلساندرو نستا
۱۴ الگو:Country data اروگوئه هافبک ماتیاس کارداسیو
۱۵   مدافع جیانلوکا زامبروتا
۱۶   دروازه‌بان زیلیکو کالاچ
۱۸   مدافع مارک یانکولوفسکی
 
شماره نقشبازیکن
۱۹   مدافع جوزپه فاوالی
۲۰ الگو:Country data اروگوئه هافبک تاواری فیودز
۲۱   هافبک آندره آ پیرلو
۲۲   هافبک کاکا
۲۳   هافبک ماسیمو آمبروزینی(کاپیتان دوم)
۲۴   مدافع فیلیپ سندروس(قرضی ازآرسنال)
۲۵   مدافع دانیله بونرا
32 الگو:Country data انگلستان هافبک دیوید بکهام
۳۶   مدافع متیو دارمین
۵۳   مدافع نیکولا باسینی
۷۶   مهاجم آندری شفچنکو
۷۷   هافبک لوکا آنتونینی
۸۰   هافبک رونالدینهو
۸۴   هافبک ماتیو فلامینی

بازیکنان قرضی

(فصل ۲۰۰۸ - ۲۰۰۹)

شماره نقشبازیکن
    مدافع ماسیمو اَُدو « قرضی در تیم بایرن مونیخ»
    مدافع الیا لگاتی « قرضی در تیم موناکو»
    دروازه‌بان مارکو استوراری « قرضی در تیم فیورنتینا»
    هافبک یوآن گورکوف « قرضی در تیم بوردو»

شماره‌های جاودانه

وی از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۷ بازوبند کاپیتانی میلان را در اختیار داشت.

 

برترین گلزنان

بازیکنانی که با علامت (*) مشخص شده اند، هم اکنون نیز در تیم حضور دارند و آمار مربوط به آنها دقیق نیست.

نامملیتتعداد بازیتعداد گل
گونار نوردال   ۲۶۸ ۲۲۱
آندری شفچنکو (*)   ۲۹۸ ۱۷۳
جیانی ریورا   ۶۵۸ ۱۶۴
خوزه آلتافینی   ۲۴۸ ۱۶۱
آلدو بوفی   ۱۹۴ ۱۳۶
مارکو فان باستن   ۲۰۱ ۱۲۴
جوزپه سانتاگوستینو   ۲۳۶ ۱۰۶
پرینو پراتی   ۲۳۹ ۱۰۲
لوئیس ون هگ   ۹۱ ۹۸
آلبرتینو بیگون   ۳۲۹ ۹۰
نیلز لیدهولم   ۳۹۴ ۸۹
رنزو بورینی   ۱۹۴ ۸۸
فیلیپو اینزاگی (*)   ۱۶۷ ۸۶
پترو پائولو ویردیس   ۱۸۶ ۷۶
مارکو سیمونه   ۲۶۰ ۷۵
آلدو-وه نینی   ۸۴ ۷۳
پترو آرکاری   ۱۸۶ ۷۰
دنیل ماسارو   ۳۰۶ ۷۰
جیووانی مورتی   ۲۲۳ ۶۸
آنجلو سورمانی   ۱۸۰ ۶۰

برخی از معروف ترین بازیکنان سالهای قبل


 افتخارات

ملی

سری آ:

  • قهرمان (۱۷ بار): ۱۹۰۱؛ ۱۹۰۶؛ ۱۹۰۷؛ ۵۱-۱۹۵۰؛ ۵۵-۱۹۵۴؛ ۵۷-۱۹۵۶؛ ۵۹-۱۹۵۸؛ ۶۲-۱۹۶۱؛ ۶۸-۱۹۶۷؛ ۷۹-۱۹۷۸؛ ۸۸-۱۹۸۷؛ ۹۲-۱۹۹۱؛ ۹۳-۱۹۹۲؛ ۹۴-۱۹۹۳؛ ۹۶-۱۹۹۵؛ ۹۹-۱۹۹۸؛ ۰۴-۲۰۰۳
  • نایب قهرمان (۱۴ بار): ۱۹۰۲؛ ۴۸-۱۹۴۷؛ ۵۰-۱۹۴۹؛ ۵۲-۱۹۵۱؛ ۵۶-۱۹۵۵؛ ۶۱-۱۹۶۰؛ ۶۵-۱۹۶۴؛ ۶۹-۱۹۶۸؛ ۷۱-۱۹۷۰؛ ۷۲-۱۹۷۱؛ ۷۳-۱۹۷۲؛ ۹۰-۱۹۸۹؛ ۹۱-۱۹۹۰؛ ۰۵-۲۰۰۴

سری ب:

  • قهرمان (۲ بار): ۸۱-۱۹۸۰؛ ۸۳-۱۹۸۲

کوپا ایتالیا:

  • قهرمان (۵ بار): ۶۷-۱۹۶۶؛ ۷۲-۱۹۷۱؛ ۷۳-۱۹۷۲؛ ۷۷-۱۹۷۶؛ ۰۳-۲۰۰۲
  • نایب قهرمان (۷ بار): ۴۲-۱۹۴۱؛ ۶۸-۱۹۶۷؛ ۷۱-۱۹۷۰؛ ۷۵-۱۹۷۴؛ ۸۵-۱۹۸۴؛ ۹۰-۱۹۸۹؛ ۹۸-۱۹۹۷

سوپر جام ایتالیا: (رکورد دار)

  • قهرمان (۵ بار): ۱۹۸۸؛ ۱۹۹۲؛ ۱۹۹۳؛ ۱۹۹۴؛ ۲۰۰۴
  • نایب قهرمان (۳ بار): ۱۹۹۶؛ ۱۹۹۹؛ ۲۰۰۳

اروپایی

لیگ قهرمانان اروپا:

  • قهرمان (۷ بار): ۶۳-۱۹۶۲؛ ۶۹-۱۹۶۸؛ ۸۹-۱۹۸۸؛ ۹۰-۱۹۸۹؛ ۹۴-۱۹۹۳؛ ۰۳-۲۰۰۲؛ ۰۷-۲۰۰۶
  • نایب قهرمان (۴ بار): ۵۸-۱۹۵۷؛ ۹۳-۱۹۹۲؛ ۹۵-۱۹۹۴؛ ۰۵-۲۰۰۴

سوپر جام اروپا: (رکورد دار)

  • قهرمان (۵ بار): ۱۹۸۹؛ ۱۹۹۰؛ ۱۹۹۴؛ ۲۰۰۳؛ ۲۰۰۷
  • نایب قهرمان (۲ بار): ۱۹۷۳؛ ۱۹۹۳

جام در جام اروپا:

  • قهرمان (۲ بار): ۶۸-۱۹۶۷؛ ۷۳-۱۹۷۲
  • نایب قهرمان (۱ بار): ۷۴-۱۹۷۳

جام میتروپا:

  • قهرمان (۱ بار): ۸۲-۱۹۸۱

جام لاتین[۱]:

  • قهرمان (۲ بار): ۱۹۵۱؛ ۱۹۵۶
  • نایب قهرمان (۱ بار): ۱۹۵۳

جهانی

جام کنفدراسیون ها: (رکورد دار)

  • قهرمان (۳ بار): ۱۹۶۹؛ ۱۹۸۹؛ ۱۹۹۰
  • نایب قهرمان (۴ بار): ۱۹۶۳؛ ۱۹۹۳؛ ۱۹۹۴؛ ۲۰۰۳

جام باشگاه‌های جهان:

  • قهرمان (۱ بار): ۲۰۰۷
نوشته شده در چهار شنبه 9 مرداد 1392برچسب:,
ساعت 19:38 توسط سجاد صائميان|
شگاه دوچرخه سواران در چهارم مهر سال ۱۳۲۳ در خیابان فردوسی تهران پایه ریزی شد. بنیانگذاران این باشگاه چند جوان نظامی و دانشجوی دوچرخه سواری بودند. این باشگاه در ابتدا فقط به ورزش دوچرخه سواری اختصاص داشت، اما با گذشت زمان سایر رشته های ورزشی از جمله فوتبال در این باشگاه شروع به فعالیت کردند. دوچرخه سواران از بازیکنان معروفی چون علی دانایی فر تشکیل شد و این تیم از همان ابتدا پیراهن آبی را برای خود برگزید، این تیم به تدریج قدرت خود را به نمایش گذاشت و رقیبان اصلی آن روز دوچرخه سواران، دارایی، سرباز و شاهین بودند که پیش از تشکیل دوچرخه سواران، رقابت باشگاهی در انحصار این سه تیم بود. دوچرخه سواران در سال ۱۳۲۸ به نام( تاج) تغییر نام داد که موسس آن سپهبد پرویز خسروانی و مدیر باشگاه، سروان پرویز شیخوان و اولین مربی خارجی تیم نیز رایکوف از یوگسلاوی بود. نوع لباس تاج: پیراهن آبی با آستین سفید، شورت ورزشی سفید، جوراب سفید با برگشت آبی . تیم تاج تا بهمن ماه ۱۳۵۷ که انقلاب به پیروزی رسید ، یعنی در مدت ۳۰ سال به عنوان یکی از تیم های طراز اول ایران و آسیا شناخته شد. پس از پیروزی انقلاب، نام تیم( تاج) به ( استقلال) تغییر کرد. اولین دیدار رسمی تیم دوچرخه سواران در ۱۵ اسفند ۱۳۲۸ برابر شاهین و در حضور بیش از ۲۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه امجدیه(شیرودی) برگزار شد که در آن تیم دوچرخه سواران اولین گل و اولین پیروزی رسمی خود را به دست آورد. گل تیم دوچرخه سواران به این شکل بود: توپی که توسط بیوک جدیکار، از روی نقطه کرنر بر روی دروازه شاهین فرستاده شد، وارد دروازه این تیم شد تا دوچرخه سواران اولین بازی رسمی خود را با پیروزی ۱-۰ پشت سر بگذارند. اولین مربی تیم دوچرخه سواران مرحوم علی دانایی فرد بود، تیم فوتبال( تور) توسط وی تشکیل شده بود و همه بازیکنان آن تیم شاگردان وی بودند. پس از اینکه این تیم، توانست تیم قدرتمند کارگران آبادان را شکست دهد ، مورد توجه باشگاه دوچرخه سواران قرار گرفت و قرار شد از آن پس تیم تور با نام دوچرخه سواران وزیر نظر باشگاه دوچرخه سواران در مسابقات شرکت کند. اولین سفر خارجی تیم تاج در سال ۱۳۲۹ به کشور افغانستان بود که این تیم توانست در یک بازی دوستانه تیم ملی افغانستان را ۳-۲ شکست دهد. از نکات بسیار جالب در این سفر، خوابیدن نوبتی بازیکنان بر روی سقف اتوبوس بود، که ( هشیار نژاد) بازیکن تاج از روی سقف اتوبوس به زمین افتاد ، اما بعد از ۲۰ کیلومتر که نوبت به تغییر خواب بازیکنان بر روی سقف اتوبوس شد، بازیکنان و راننده متوجه این اتفاق شدند. آنها در بازگشت این بازیکن را سالم در کنار جاده در حالی که به خواب رفته بود، دیدند. خاطره دیگر در این مسافرت، خرابی اتوبوس تیم تاج در دشت( دل آرام) افغانستان وگرسنگی بازیکنان این تیم در اولین سفر خارجیشان بود.

زمان شکوفایی

همین طور که در بالا نیز گفته شد اولین سفر خارجی باشگاه تاج به افغانستان بود  که سمره آن پیروزی ۳ بر ۲ تیم تاج شد. دهه ۴۰ زمان شکوفایی باشگاه تاج بود. این تیم با تیم هی خارجی چون: راپیدوین اتریش،تورپیدوی موسکو،اسپارتا پراک چک، دوسلدورف آلمان،کریستان پرو و تیم های دیگری از کشورهای برزیل،سوئیس،ترکیه،سوئد و آذربایجان بازی های دوستانه برگزار کرد که موجب شهرت بیشتر این باشگاه شد.در این دهه ، باشگاه تاج با به خدمت گرفتن رایکوف یوگوسلاو تحولی شگرف در فوتبال استقلال و حتی ایران به وجود آورد.نسل ماندگار فوتبال ایران به خصوص استقلال، در این دهه شکل گرفت.افرادی چون ناصر حجازی، منصور پورحیدری،نصر ا.. عبدالهی،پرویز قلیچ خانی،علی جباری،فرامرز ظلی،جلال طالبی،جواد قراب،غلامحسین مظلومی،عزت جانملکی، ایرج دانائی فرد، منصور رشیدی، حسن روشن و … از جمله آنان بودند.

اولین قهرمانی در آسیا

در فروردین سال ۱۳۴۹ و در باشگاه لبریز از تماشاگر امجدیه( شهید شیرودی)، تیم های تاج از ایران هاپوئل رژیم صهیونیستی فینال جام باشگاهای آسیا را برگزار کردند. در این دیدار تیم تاج تا دقیقه ۸۳ یک بر صفر عقب بود که در این دقیقه غلام وفا خواه که به مرد جامها معروف بود، گل تساوی را وارد دروازه حریف کرد و کار به وقت اضافه کشیدکه تیم تاج با گل مسعود معینی مدافع پیش تاخته خود در وقت اضافه قهرمان آسیا شد.

ترکیب تیم تاج که قهرمان آن دوره شد عبارت بود از : ناصر حجازی، علی جباری ،مهدی لواسانی ،جواد ا.. وردی ،کاروحق وردیان ،مسعود معینی ،غلامحسین مظلومی ،عزت جانملکی ،جواد قراب ،اکبر کارگرجم ،علیرضا حاج قاسم ،نصر ا…عبداللهی ،مهدی حاج محمد ،عباس مژدهی ،منصور پورحیدری و مسعود مژدهی یاران کمکی این تیم: غلام وفاخواه از عقاب و محمود خوردبین از پرسپولیس بودند. سرمربی تیم رایکوف از یوگسلاوی بود.

تغییر نام تاج به استقلال و دومین قهرمانی در آسیا

با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ باشگاه تاج به استقلال تغئیر نام پیدا کرد. استقلال در سال ۱۳۷۰ برای دومین بار قهرمان آسیا شد. استقلال در فینال باشگاه های آسیا توانست تیم لیائولینگ چین را با نتیجه ۲ بر ۱ شکست دهد و جام را برای دومین بار به خانه بیاورد.در این دوره عبدالصمد مرفاوی آقای گل شد، مجید نامجو مطلق تکنیکی ترین بازیکن، عباس سرخاب بهترین بازیکن و احمدرضا عابدزاده بهترین دروازه بان جام شدند. بازیکنان استقلال در این دوره عبارت بودند از : احمدرضا عابدزاده ،حمیدرضا بابازاده ، شاهرخ بیانی ،شاهین بیانی ،فرشاد فلاحت زاده ،رضا حسن زاده ،مهدی فنونی زاده ،امیر موسوی نیا ،صادق ورمزیار ،رضا نعلچگر ، جعفر مختاری فر ،امیر قلعه نویی ،رضا احدی ،میرشاد ماجدی ،ایمان عالمی ،عبدالصمد مرفاوی ،عباس سرخاب ،عبدالعلی چنگیز ، مسعود غفوریهای اصل ،ناصر عباسی ،مرحوم امیر دولت آبادی ،خسرو پارسا و مجید نامجو مطلق. یاران کمکی این تیم نیز سید غلی افتخاری سید مهدی ابطهی بودند. سرمربی: منصور پورحیدری.

مربیان خارجی از بدو تاسیس

زدراکو رایکوف، ولادمیر جکیج، بونژاک، یوگنی سوکومور خوف،جکیچ دلیچ، لئونید بیلفسکی و رولند کوخ از جمله مربیان خارجی بودند که با استقلال کار کردند. در این میان رایکوف بیشترین سابقه حضوررا دارد که به مدت هشت سال مربی استقلال بود و طی این دوره با استقلال قهرمان ایران در سال ۴۹،قهرمان جام میلزهند، دو دوره قهرمانی باشگاهای آسیا و قهرمانی جام اتحاد را در کارنامه خود دارد.

مربیان استقلال از آغاز تا کنون

مرحوم علی دانائی فرد،محمود بیاتی،مرحوم رسول مدد نوعی،محمد رنجبر،حشمت مهاجرهنی،پرویز ابو طالب،مجتبی کرد نوری،کمائی،مرحوم جاهد،مصطفی شرکا،حسن حبیبی،حسن عضدی ،رضوی،اصغر شرفی،کامبیز جمالی،محمد صلاحی،منصور پورحیدری،غلامحسین مظلومی،بیژن ذوالفقارنسب،ناصر حجازی،رضانعلچگر،عبداللهی،بهتاش فریبا،اصغرحاجیلو،پرویزمظلومی،حمید ملک احمدی ،منصور رشیدی،جواد زرینچه و امیر قلعه نویی مربیانی بودند که که از بدو تاسیس تا کنون به عنوان سرمربی رهبری تیم را برعهده داشتند.

شایسته ترین ها و اولین های تاریخ ۶۰ ساله باشگاه استقلال

گلزنان جام جهانی ۱۹۷۸ آرزانتین:ایرج دانائی فرد و حسین روشن هر دو در تیم استقلال بودند.
اولین گلزن ایرانی در جام جهانی: ایرج دانائی فرد.
اولین لژیونر:بیوک جدی کار (۱۳۳۶ به تیم ویکتوریا برلین)
اولین مربی:مرحوم علی دانائی فرد از سال ۱۳۲۵ تا سال ۱۳۴۸ به مدت ۲۳ سال
اولین آقای گل آبی پوشان در لیگ: غلامحسین مظلومی در اولین دوره تخت جمشید با ۱۵ گل زده.
اولین کاپیتان: کامبیز جمالی
بازیکن تیم منتخب جهان:ایرج دانایی فرد.
پرافتخارترین مربی:منصور پورحیدری با بیش از ۳۰۰ مسابقه و افتخار قهرمانی سال ۹۰ باشگاه های آسیا.
بیشترین تعداد حضور: جواد زرینچه با ۳۳۶ بازی طی ۱۲ سال
کوتاه ترین گل در داربی: علی سامره در ثانیه ۳۷ بازی مقابل پرسپولیس
پرجمعیت ترین بازی آسیا:   استقلال ایران-جوبیلوایواتا ژاپن  (با حضور ۱۲۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی فینال جام باشگاه های آسیا در سال ۷۸ )
بهترین بازیکن سال کشور بعد از انقلاب: علیرضا منصوریان۱۳۷۴ (گزینش بهترین بازیکن برای اولین بار مرسوم شد)
جوان ترین مربی: امیر قلعه نویی

نوشته شده در چهار شنبه 9 مرداد 1392برچسب:,
ساعت 19:34 توسط سجاد صائميان|

به گزارش خبرنگار سرويس ورزشي باشگاه خبرنگاران؛ باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران یک باشگاه فوتبال ایرانی است که در سال ۱۳۴۲ در شهر تهران، پایتخت ایران بنیانگذاری شده‌است، این تیم که پیروزی نیز نامیده می‎شود، زیرمجموعه باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس تهران است. پرسپولیس در جام خلیج فارس بازی می‌کند و پس از سال ۱۳۴۷، در تمامی ادوار برگزارشده بالاترین سطح لیگ فوتبال ایران حضور داشته‌است. 

این باشگاه پرافتخارترین و پرهوادارترین باشگاه‌ فوتبال در ایران است و شهرآورد اين تيم با استقلال، مهمترین بازی باشگاهی در ایران است، همچنین بر پایه گزارش کنفدراسیون فوتبال آسیا، پرسپولیس به عنوان پرهوادارترین تیم فوتبال آسیا برگزیده شده است و پس از آن دالیان چین و الهلال عربستان در
 رتبه‌های بعدی قرار دارند. همچنین تاکنون حدود۱میلیون نفر عضو رسمی باشگاه پرسپولیس شده اند که بسیار بیشتر از هواداران رسمی تیمهایی همچون رئال مادرید و بارسلونا است. پرسپولیس از آغاز تاریخ خود، ۹ بار در بالاترین دسته لیگ فوتبال ایران به قهرمانی رسیده (یک جام منطقه‌ای، ۲ جام تخت جمشید، ۴ جام آزادگان و ۲ جام خلیج فارس) و از این جهت رکورددار است. ۵ بار قهرمانی در جام حذفی ایران و یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا از دیگر قهرمانی‌های مهم پرسپولیس‌اند. فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال این باشگاه را پس از الهلال عربستان، یوکوهاما مارینوس ژاپن و استقلال در رده ۴ام برترین باشگاه‌های فوتبال آسیا در قرن بیستم اعلام کرده‌است. 


تاریخچه  

پیش از انقلاب   
دهه ۱۳۴۰ 



پیوستن بازیکنان تیم فوتبال منحل شده شاهین تهران به پرسپولیس، باعث محبوبیت این تیم شد. باشگاه ورزشی پرسپولیس متعلق به «شرکت سی.آر.سی» در دی ماه سال ۱۳۴۲ به دست علی عبدُه در اوین و جاده قدیم شمیرانات بنیانگذاری شد. 
باشگاه اصلاً در بولینگ و چند ورزش دیگر فعال بود (بولینگ عبده) و یک تیم فوتبال در دسته دوم تهران داشت. در آن سو، و در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۴۶؛ باشگاه شاهین که در دهه ۱۳۴۰ بازیکنان زیادی در تیم ملی ایران داشت و در میان مردم محبوب بود، به دستور سازمان ورزش و تفریحات ایران رسماً منحل شد. با رایزنی‌های عبده با پرویز دهداری (مربی شاهین) و مسعود برومند (سرپرست شاهین)، بیشتر بازیکنان باشگاه شاهین به پرسپولیس پیوستند و باعث شهرت و محبوبیت آن شدند. دهداری مربی و برومند سرپرست پرسپولیس شدند و باشگاه توانست در مسابقات رده‌بندی دسته‌های کشور در گروه خود اول شود و به بالاترین دسته لیگ فوتبال ایران راه یابد، آن‌ها در مسابقات قهرمانی آسیا (مسابقاتی که میان تیم‌های ایرانی برای شرکت در جام باشگاه‌های آسیا برگزار شد) نیز قهرمان شدند و به عنوان نخستین نماینده ایران به جام باشگاه‌های آسیا رفتند. در سال ۱۳۴۸، محمود خیامی، مدیر کارخانه ایران ناسیونال که از هواداران شاهین بود تصمیم گرفت برای تبلیغ خودروی تازه‌تولید پیکان از بازیکنان پرسپولیس استفاده کند و پس از امضای پروتکل همکاری با عبده بازیکنان پرسپولیس به شکل دسته‌جمعی به باشگاه پیکان کوچیدند و با این تیم موفق به کسب مقام قهرمانی در جام جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۸ شدند، در حالی که پرسپولیس در جایگاه یازدهم قرار گرفت. یک سال بعد بازیکنان به پرسپولیس بازگشتند و تحت رهبری حسین فکری، پس از تاج در جای دوم جام باشگاه‌های تهران ۱۳۴۹ قرار گرفتند. در همین سال دست پرسپولیس از جام منطقه‌ای هم کوتاه ماند.   


دهه ۱۳۵۰ تا انقلاب 

بازیکنان پرسپولیس در سال ۱۳۵۰. پرسپولیس در این سال با ۱۳ پیروزی و ۱ شکست از ۱۴ بازی جام منطقه‌ای ایران ۱۳۵۰ به نخستین قهرمانی تاریخ خود رسید. در سال ۱۳۵۰، پرسپولیس تحت مربیگری آلن راجرز در دومین دوره جام منطقه‌ای به قهرمانی رسید. یک سال بعد، عبده اعلام کرد باشگاه پرسپولیس حرفه‎ای است و بازیکنانش فقط در بازی‎های حرفه‌ای شرکت خواهند کرد. 
بنابراین بازیکنان به دو دسته تقسیم شدند و عده‎ای در تیم حرفه‎ای و عده‌ای در تیم آماتور عضویت یافتند. در آن سال مسابقات فوتبال کشوری در ایران برگزار نگردید، و پرسپولیس که در جام باشگاه‌های تهران ۱۳۵۱ با تیم آماتورهایش شرکت کرده‌بود، در میان ۱۶ تیم در جای یازدهم قرار گرفت. در آن دوره پرسپولیس در ورزشگاه اختصاصی خود موسوم به ورزشگاه آپاداناتمرین می‎کرد و عبده برای فعال نگه‎داشتن تیم اصلی، باشگاه‎های صاحب‌نامی همچون سائوپائولو و چلسی را برای بازی دوستانه به تهران آورد. اما در سال ۱۳۵۲ به دلیل عدم وجود زیرساخت‎های فوتبال حرفه‎ای در ایران و اعتراض خسروانی به آتابای، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران عبده پس از فروش ورزشگاه باشگاه فعالیت حرفه‎ای پرسپولیس را منحل کرد. پرسپولیس در این سال‎ها، کم‎کم از مکتب شاهین فاصله گرفت. جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۲ بازگشایی شد. در ۵ دوره‌ای که از این جام برگزار شد، پرسپولیس همواره از بهترین تیم‌ها بود و به ۲ قهرمانی (۱۳۵۲ و ۱۳۵۴) و ۳ نایب‌قهرمانی (۱۳۵۳، ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶) رسید، جام تخت جمشید ۱۳۵۷ نیز در حال انجام بود که با روی‌دادن انقلاب نیمه‌کاره ماند، پرسپولیس در این جام با یک امتیاز کمتر از شهباز دوم بود. پرسپولیس تا پایان جام تخت جمشید پرافتخارترین باشگاه فوتبال ایران بود.   

پس از انقلاب   
انقلاب و دهه ۱۳۶۰ 

علی پروین ملقب به «سلطان» که از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است، در دهه ۶۰ مربی–بازیکن پرسپولیس بود. پس از انقلاب، باشگاه تحت تاثیر آن قرار گرفت و لیگ کشوری فوتبال ایران منحل شد. بسیاری از بازیکنان تیم عوض شدند، اما توانستند در جام شهید اسپندی (۱۳۵۸) قهرمان شوند، با آغاز جنگ ایران و عراق و دهه ۱۳۶۰، لیگ فوتبال سراسری ایران همچنان تعطیل بود (تا سال ۱۳۶۸ که جام قدس برگزار گردید) و پرسپولیس تنها در جام باشگاه‌های تهران شرکت می‌کرد، این باشگاه در ۱۰ دوره برگزاری این جام در دهه ۶۰، به ۷ قهرمانی و ۲ نایب‌قهرمانی دست یافت. در سال ۱۳۶۶، پرسپولیس در کنار قهرمانی در جام حذفی تهران و جام باشگاه‌های تهران، موفق به کسب اولین قهرمانی خود در جام حذفی ایران هم شد تا در یک سال ۳ جام بگیرد. 

 

دهه ۱۳۷۰ 
دهه ۱۳۷۰، برای باشگاه موفقیت‌آمیز بود و با یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا آغاز شد. پرسپولیس در ۱۰ دوره جام آزادگان شرکت کرد و به ۴ قهرمانی و ۳ نایب‌قهرمانی دست‌یافت، این باشگاه در این سال‌ها از پایه‌های اصلی تیم ملی فوتبال ایران بود، تا جایی که در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه ۹ نفر از ۲۲ بازیکن ایران در آن زمان عضو این تیم بودند، پرسپولیس در این دهه به ۲ قهرمانی جام حذفی و ۳ بار سومی جام باشگاه‌های آسیا نیز دست یافت.   

دهه ۱۳۸۰ 
پرسپولیس با برد در هفته پایانی ۸۷-۸۶ برابر سپاهان پس از ۶ سال نخستین قهرمانی‌اش را به دست آورد. با آغاز دهه ۱۳۸۰، لیگ برتر فوتبال ایران راه‌اندازی شد و پرسپولیس در نخستین دوره آن قهرمان شد، فصل بعد، پرسپولیس از نخستین دوره لیگ قهرمانان آسیا حذف شد و در لیگ نتایج خوبی نگرفت. این سال‌ها آغاز دورانی بود که سالنامه رسمی باشگاه آن را «دوران جدال با بحران» نامیده‌است، تا جایی که پرسپولیس حتی مقام ۹ام لیگ را هم تجربه کرد. دو فصل بعد، پرسپولیس پس از ۶ سال دوری از جام در جام خلیج فارس ۸۷-۱۳۸۶ به قهرمانی رسیدو این دهه را با دو قهرمانی متوالی در جام حذفی (۸۹-۱۳۸۸ و ۹۰-۱۳۸۹) به پایان برد. نام، نماد و رنگ تخت جمشید 

پيراهن پرسپوليس



در فصل ۸۷-۱۳۸۶ تولید اول‌اشپورت 

پرسپولیس یک واژهٔ یونانی به معنای شهر پارسی است که از دو واژهٔ «پرسه» (به یونانی: Πέρσης) به معنای پارسی و «پولیس» (به یونانی: Πόλις) به معنای شهر تشکیل شده‌است. یونانیان باستان به پارسه یا تخت جمشید، پایتخت دودمان هخامنشیان، پرسپولیس می‌گفتند. در سال ۱۳۶۰، سازمان تربیت بدنی نام بولینگ عبده را به مجموعه ورزشی شهید چمران تغییر داد و قرار شد پرسپولیس از سال ۱۳۶۱، با نام دیگری فعالیت کند. بازیکنان در اعتراض به این تصمیم، در بازی با هما در جام باشگاه‌های تهران حاضر نشدند و قهرمانی این مسابقات را از دست دادند. در دی ۱۳۶۵، پرسپولیس تحت پوشش بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی قرار گرفت. بنیاد مستضعفان تصمیم گرفت نام تیم را به «آزادی» تغییر دهد. بازیکنان با این تغییر نام موافق نبودند. در ۲۷ بهمن ۱۳۶۵، نام باشگاه رسماً به «پیروزی» تغییر یافت. اداره کل تربیت بدنی استان تهران در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که «این تغییر نام به پیشنهاد بازیکنان صورت گرفته‌است.» با این وجود، رسانه‌ها و مردم ایران بیشتر نام پرسپولیس را به کار می‌برند. در آگهی ثبت نمادی که شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس در سال ۱۳۷۰ به ثبت رسانده، این توضیح آمده‌است: «کلمه پرسپولیس و علامت فانتزی. تصویر جامی که از دو طرف با دو سر اسب هخامنشی تلاقی دارد.» رنگ قرمز یکی از مهمترین نمادهای باشگاه فوتبال پرسپولیس به شمار می‌آید. به جز فصل ۸۶-۱۳۸۵ و چند بازی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۹ که بازیکنان پرسپولیس لباس‌های راه‌راه سفید و قرمز پوشیدند، از آغاز همواره رنگ اصلی پیراهن پرسپولیس قرمز بوده‌است. از این رو آنان را «ارتش سرخ» و «سرخپوشان» می‌نامند. پیراهن دوم باشگاه نیز به طور سنتی سفید بوده است. از فصل ۹۰-۱۳۸۹ پیراهن دوم باشگاه به رنگ مشکی تغییر کرد که در پی آن در فصل ۹۱-۱۳۹۰ نیز این رنگ به عنوان رنگ دوم پیراهن باشگاه برگزیده شد. در یک نظرسنجی که پیش از لیگ دهم از سوی پایگاه خبری باشگاه پرسپولیس انجام شد، ۴۲ درصد از هواداران، رنگ مشکی و ۱۷ درصد رنگ سفید را برای رنگ پیراهن دوم باشگاه برتری داده‌اند.   


پرسپولیس در فرهنگ عامه و رسانه‌ها 

پرسپولیس به عنوان یک باشگاه فوتبال، کاملاً در میان مردم ایران شناخته‌شده‌است. عادل فردوسی‌پور در مجله ورلدساکر در این باره می‌نویسد: «نخستین پرسشی که هواداران فوتبال در ایران از یکدیگر می‌پرسند این است که قرمز هستی یا آبی؟» رسانه‌های ایران به شدت اخبار این باشگاه را پوشش می‌دهند و «حاشیه»های زیادی پیرامون افراد حاضر در باشگاه است. افکار عمومی ایران امروز نیز همانند دیگر جوامع،تحت تاثیر این رسانه‌های ورزشی قرار دارند. در چند سال اخیر بیش از ۵۰ وبگاه در فضای اینترنت با نام پرسپولیس وجودداشته‌است. برخی از این وبگا‌های هواداری و خبری، خود را «سایت کانون هواداران پرسپولیس» و یا «سایتی رسمی» معرفی می‎کنند. دسته‎ای از این وبگاه‌ها که خط مشی حمایتی یا مخالفتی با گروه یا اشخاص خاصی دارند، منتسب به لیدرها و افراد نزدیک به اشخاص مرتبط با باشگاه دانسته می‎شوند. در پی پوشش گسترده اخبار باشگاه و شعارهای خاص روی سکوهای ورزشگاه، در سال‌های اخیر امنیت شغلی مدیران عامل و مربیان این باشگاه همواره در خطر قرار داشته‌است، جان دیوردن، نویسنده وب‌گاه گل در گزارشی با نام «تردید آسیا: آیا مربیگری پرسپولیس بزرگترین و دشوارترین کار در فوتبال آسیا است؟»، جو رسانه‌ها را «جانوری ترسناک» و مربیگری این تیم را «شغلی پرفشار» توصیف می‌کند. در فصل ۸۷-۱۳۸۶ که به قهرمانی پرسپولیس در جام خلیج فارس منتهی شد، فیلم مستندی با نام مردان پرسپولیس درباره این باشگاه ساخته‌شد. قرار بود قسمت دوم این فیلم در سال بعد ساخته شود که با مخالفت داریوش مصطفوی، مدیرعامل آن زمان پرسپولیس این فیلم ساخته‌نشد. سانسور و کیفیت پائین ساخت این فیلم با انتقادهایی همراه بود. همچنین در دهه‌های ۱۳۴۰، (عزیز اصلی) ۱۳۵۰ (محراب شاهرخی) و ۱۳۷۰ (احمدرضا عابدزاده، علی پروین، حمید استیلی و افشین پیروانی) نیز شماری از بازیکنان این باشگاه در فیلم‌های سینمای ایران به بازیگری پرداختند. در سال ۱۳۸۸، پرسپولیس به عنوان نخستین باشگاه ایرانی ساخت سرود رسمی‌اش را با همکاری داریوش خواجه‌نوری، خواننده و گیتاریست ایرانی آغاز کرد. این ترانه «آهنگ سرخ» نام دارد و بازیکنان سابق باشگاه آن را خوانده‎اند. پیش از این نیز خوانندگانی مانند فرزین برای پرسپولیس خوانده‌بودند. قاسم افشار نیز در دهه ۷۰ آلبومی با نام «قرمزته» منتشر کرده‌بود.   

پرسپولیس و سیاست   

در دوران پهلوی 

پیش‎زمینه‎ها (پیش از ۱۳۴۷) 
یش از شکل‎گیری پرسپولیس، خاستگاه آن یعنی شاهین درگیر جریانات سیاسی شده‎بود و سیاست میراث پرسپولیس از شاهین بود، مردم کوچه و خیابان، شاهین را مرکز جریان ضدشاهنشاهی می‌دانستند و اکثر هواداران شاهین از مخافان بودند، جریانات سیاسی و نفوذ پرویز خسروانی باعث انحلال شاهین شد.   

رابطه پرسپولیس و دربار (۱۳۵۷-۱۳۴۷) 
پس از انحلال شاهین، هوادارانش به جهت حضور بازیکنان شاهین در پرسپولیس، از سال ۱۳۴۷ به این تیم گرویدند و تا سال ۱۳۵۷، سکوهای پرسپولیس، کمابیش جایگاه مخالفان شاه محسوب می‎شد. تاج که نماد حکومت شاهنشاهی محسوب می‎شد نیز در تقابل و رقابت با این پرسپولیس قرار گرفت. به جز علی عبده، محمد خاتم، فرمانده نیروی هوایی شاهنشاهی ایران و فاطمه پهلوی، عضوی از خانواده سلطنتی ایران نیز به پرسپولیس نزدیک بودند و کماکان رابطه خوبی با پرویز خسروانی نداشتند. بنابراین پرسپولیس جایگاه مناسبی برای مخالفان بود چرا که مانند شاهین «ظاهر مخالف» نداشت. عبده نزد خانواده شاه محبوبیت داشت، چنانچه افتتاح طبقه دوم بولینگ عبده توسط محمدرضا و فرح پهلوی انجام شد؛ اما پس از سال ۱۳۵۴ و درگذشت خاتم، روابط عبده با فاطمه پهلوی و دربار رو به تیرگی گرایید.   

در دوران جمهوری اسلامی

اوایل انقلاب و دهه ۶۰ (۱۳۷۰-۱۳۵۷) 
پس از انقلاب، پرسپولیس به مانند تاج، در دست انقلابیون قرار گرفت، ملی شد و تغییر نام داد؛ و سپس تحت نظر بنیاد مستضعفان قرار گرفت،به نوشته هوشنگ شهابی در دانشنامه ایرانیکا، حکومت جدید پس از انقلاب دل خوشی از فوتبال نداشت و مخالفان شاه معتقد بودند که او برای دور نگه‌داشتن جوانان از سیاست، تب فوتبال را در جامعه رواج می‎داده‌است. در دهه ۶۰ تقابل فوتبال و سیاست بارها منجر به تحریک تماشاگران و سکوهای پرسپولیس شدو این مهر تائیدی بود بر دیدگاه حکومت که تب فوتبال بر ضد انقلاب است. در این دهه محمد دادکان و محمدحسن انصاری‌فرد از جمله بازیکنان پرسپولیس بودند که در دوران بازیگری خود وارد جریانات سیاسی شدند.   

دهه ۷۰ و آغاز ورود سیاسیون (۱۳۸۰-۱۳۷۰) 
به طور کلی (و به شکل خاص در باشگاه استقلال) اولین جرقه ورود سیاسیون و سیاست به فوتبال در سال ۱۳۶۹ زده‎شد. سیاست در قبال فوتبال آرام‌تر شد و پوشش تلویزیونی مسابقات افزایش یافت، پرسپولیس و استقلال در این دهه درگیر جناح‎بندی‎های سیاسی شدند اما تا پیش از دوم خرداد جناح‎بندی‎های آنان تقریباً نامشخص بود. در سال ۱۳۷۲ به اصرار حسن غفوری‌فرد، پرسپولیس زیر نظر فردی از کابینه هاشمی رفسنجانی (حسین محلوجی) قرار گرفت. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ علیرغم انتظارات، امیر عابدینی، مدیرعامل وقت پرسپولیس و جمعی از بازیکنان در اقدامی از علی‌اکبر ناطق‌نوری حمایت کردند و در آن سو علی فتح‎الله‎زاده، مدیرعامل وقت استقلال به همراه بازیکنان و مربیان در نامه‎ای سرگشاده به حمایت از محمد خاتمی پرداختند. این آخرین باری بود که دو باشگاه بدین شکل علنی و صریح موضع‎گیری سیاسی کردند. دو سال بعد، در ۲۰ تیر ۱۳۷۸ یعنی دو روز پس از واقعه کوی دانشگاه، در حالی که جامعه هنوز دچار التهاب بود و «با وجود شایعات و مشکلات، در فضایی نه‎چندان دلچسب و گرم»، بازی سنتی پرسپولیس–استقلال در فینال جام حذفی با آرامش برگزار شد و علی‎رغم تلاش‌های انجام‎شده برای تحریک تماشاگران، هیچ شعار سیاسی شنیده نشد.   

دهه ۸۰ (۱۳۹۰-۱۳۸۰) 
پس از آن که در سال ۱۳۸۰، رای دادگاه به تعلق پرسپولیس به دولت صادر شد، محسن مهرعلیزاده، رئیس وقت تربیت بدنی تلاش کرد که در ترکیب هیئت مدیره پرسپولیس از افراد متمایل به اصلاح‌طلبی استفاده نماید. پس از آغاز دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد و برگزاری انتخابات شورای اسلامی شهر تهران، یاران احمدی‌نژاد توافق کردند تا پرسپولیس زیر نظر شهرداری تهران به کار خود ادامه دهد.

ورزشگاه و زمین تمرین 
  
ورزشگاه خانگی   
پیش از انقلاب 

پرسپولیس پیش از ساخته شدن ورزشگاه آزادی، بازی‌های خود را در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی کنونی) برگزار می‌کرد و زمانی که بنیانگذاری شده‌بود، ورزشگاهی مجهز به استخر، زمین ژیمناستیک و بولینگ در مجموعه بولینگ عبده (شهید چمران کنونی) داشت. این مجموعه در مرداد ۱۳۵۷ آتش گرفت. عبده در شهرک اکباتان زمینی خرید و در آن‌جا یک ورزشگاه فوتبال با نام «آپادانا» بنا کرد، پرسپولیس به علت کمبود امکانات برای هوادارانش و همکاری‌نکردن دیگر باشگاه‌ها، تنها یک بازی در ورزشگاه آپادانا انجام داد و پس از آن، از آپادانا به عنوان زمین تمرین استفاده کرد. به دلیل حمایت نکردن دیگر باشگاه‌های ایران از حرفه‌ای‌گری پرسپولیس، عبده در سال ۱۳۵۲ ورزشگاه آپادانا را به ارزش ۲۰۰٬۰۰۰ تومان به باشگاه راه‌آهن فروخت، ورزشگاه آپادانا امروز ورزشگاه راه‌آهن نامیده می‌شود و در همسایگی ورزشگاه شهید دستگردی قرار دارد. 

پس از انقلاب، 
در سال ۱۳۵۹ بنیاد مستضعفان و جانبازان دارایی‌های باشگاه را مصادره کرد.   پس از انقلاب هواداران پرسپولیس در ورزشگاه آزادی تهران، ۲۸ اردیبهشت ۱۳۸۷، پرسپولیس–سپاهان، هفته ۳۴ام لیگ برتر ایران ۸۷-۱۳۸۶   باشگاه پرسپولیس ورزشگاه اختصاصی ندارد و برای بازی‌های خانگی خود ورزشگاه آزادی تهران را اجاره می‌کند. تیم ملی فوتبال ایران و استقلال تهران نیز در این ورزشگاه به میدان می‌روند. در پی بازسازی چمن ورزشگاه آزادی در فصل ۸۲-۸۱، پرسپولیس بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه تختی برگزار کرد. در روزهای پایانی سال ۱۳۸۴، وبگاه رسمی باشگاه خبرهایی دربارهٔ این که پرسپولیس «ورزشگاه شهر قدس» را خریده‌است، منتشر کرد؛اما این ماجرا به علت مشکلات مالی و حقوقی باشگاه پایان یافت و به ثمر نرسید.   

زمین تمرین 
پیش از انقلاب، زمین‌های تمرین پرسپولیس ورزشگاه آپادانا و بولینگ عبده بود. وقتی بولینگ عبده مصادره شد پرسپولیس در تپه‌های داوودیه تمرین می‌کرد. در سالیان اخیر، تمرینات تیم اصلی بیشتر در ورزشگاه کارگران انجام می‌شد. در شهریور ۱۳۸۷، پس از انتقال باشگاه راه‌آهن به شهرری، پرسپولیس ورزشگاه راه‌آهن را به ارزش ۱۵۰ میلیون تومان برای یک سال اجاره کرد و پس از ۳۵ سال به ورزشگاه خانگی دیرین خود در شهرک اکباتان بازگشت. هم‌اکنون تیم اصلی پرسپولیس در «مجموعه ورزشی خیریه عمل» تمرین می‌کند. تیم‌های پایهٔ نیز در ورزشگاه شهید درفشی‌فر تمرین و بازی می‌کنند.   

هواداران و هماوردان   
هواداران 

هجوم هواداران پرسپولیس به زمین چمن ورزشگاه آزادی پس از قهرمانی در لیگ برتر ۸۷-۸۶   پرسپولیس باشگاه پرهواداری است، بر پایه نظرسنجی های انجام شده باشگاه پرسپولیس به عنوان پرهوادارترین باشگاه فوتبال ایران معرفی شده است و بنا بر اعلام وبگاه رسمی، باشگاه برای هوادارنش ارزش بسیاری قائل است، با این که باشگاه پرسپولیس در تهران قرار دارد، در سراسر ایران هوادار دارد و در بازی‌های خارج از خانه نیز عده زیادی برای تشویق آن‌ها به ورزشگاه می‌روند. این باشگاه در [افغانستان] و امارات متحده عربی نیز هوادارانی دارد. عادل فردوسی‌پور در مجله ورلدساکر می‌نویسد: «پرسپولیس با بیش از ۳۰ میلیون هوادار به عنوان محبوب‌ترین باشگاه آسیا شناخته می‌شود.» بنا بر نوشته همشهری‌آنلاین، کنفدراسیون فوتبال آسیا در فهرستی پرسپولیس را بالاتر از الهلال عربستان و دالیان چین پرهوادارترین باشگاه آسیا معرفی کرده‌بود. همچنین، این باشگاه رکورد پرتماشاگرترین بازی لیگ قهرمانان آسیا را با ۹۵٫۲۲۵ نفر تماشاگر در سال ۲۰۰۹ و در بازی با بنیادکار ازبکستان، در اختیار دارد. همچنین این باشگاه تا کنون حدود ۱میلیونهوادار رسمی دارد که از تعداد هواداران عضو شده باشگاه رئال مادرید بیشتر است 

هماوردان
استقلال تهران 
بازی میان پرسپولیس و استقلال، دو باشگاه پرهوادار و پرافتخار ایران، مهم‌ترین مسابقهٔ باشگاهی فوتبال در ایران است. نخستین بازی دو تیم در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷، نخستین بازی رسمی پرسپولیس بود که با نتیجهٔ بدون گل پایان یافت.فردای آن روز، روزنامه کیهان ورزشی (مهمترین روزنامه ورزشی آن زمان) روی جلد خود هیچ چیز از بازی ننوشت و تیتری از فوتبال دخترها داشت. بر خلاف گذشته، امروزه این بازی همواره با حساسیت بالا و تماشاگران زیاد همراه است و برگزاری آن بازتاب‌های زیادی در ایران دارد. معمولاً این بازی را حدود ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در ورزشگاه آزادی تهران تماشا می‌کنند، این شهرآورد گاهی به خشونت میان بازیکنان، و درگیری میان هواداران می‌انجامد و هولیگان‌ها به ناوگان حمل و نقل عمومی از جمله اتوبوس‌ها آسیب می‌زنند، مجله ورلدساکر در شماره ژوئیه ۲۰۰۸ خود، فهرستی از ۵۰ شهرآورد دنیا منتشر کرد؛ و شهرآورد تهران را در رتبه ۱ام آسیا و ۲۲وم جهان قرار داد.   

سپاهان اصفهان 
با این که پرسپولیس و سپاهان هر دو از باشگاه فوتبال شاهین به وجود آمدند، در گذشته بازی این دو هماوردی محسوب نمی‌شد. با آغاز جام خلیج فارس و قهرمانی باشگاه‌های اصفهانی در جام‌های فوتبال ایران، به اهمیت بازی‌های رودرروی باشگاه‌های اصفهان و تهران افزوده‌شد. پس از نبرد قهرمانی پرسپولیس و سپاهان در جام حذفی ۸۵-۱۳۸۴ و لیگ برتر ۸۷-۱۳۸۶، این حساسیت و اهمیت دوچندان شد، به گونه‌ای که هم‌اکنون این هماوردی از مهمترین بازی‌های دو باشگاه در هر فصل است.   

آمار و ترین‌ها   
فصل‌های اخیر 

 


تيم هاي ديگر   

تیم‌های پایه 

پرسپولیس در رده‌های سنی امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان تیم دارد.   

تیم دوم پ
پیش از انقلاب

 پرسپولیس پیش از انقلاب «تیم آماتورها» داشت. در جام باشگاه‌های تهران ۱۳۵۱، پرسپولیس رسماً با تیم آماتورهایش در جام شرکت کرد. مهدی عسگرخانی، دروازبان آماتورهای پرسپولیس برجسته‌ترین بازیکن آن تیم بود که بعداً به تیم اصلی رسید، به ابومسلم فروخته‌شد و به تیم ملی ایران نیز دعوت شد. 

پس از انقلاب 

در روز ۲۸ شهریور ۱۳۸۵، محمدحسن انصاری‌فرد مدیرعامل آن زمان پرسپولیس با مدیرعامل باشگاه فوتبال سرخپوشان دلوار افزار توافقنامه‌ای امضا کرد که بنابر آن، تیم فوتبال سرخپوشان تیم دوم پرسپولیس می‌شد، پس از پایان آن فصل بهادر عبدی و فرهاد خیرخواه، (آقای‌گل دسته یک) که در سرخپوشان بازی می‌کردند به پرسپولیس پیوستند. پس از تغییر مدیرعامل پرسپولیس رابطهٔ دو باشگاه کمرنگ شد و باشگاه پرسپولیس به برخی تعهدات خود عمل نکرد، در آبان ۱۳۸۷ امتیاز باشگاه سرخپوشان به باشگاه دیهیم اهواز واگذار شد، پس از آن پرسپولیس تا حدود یک سال تیم دومی نداشت،اما در آبان ۱۳۸۸ «تیم ب پرسپولیس» راه‌اندازی شد.   

تیم زنان 
پرسپولیس پیش از انقلاب تیم زنان داشت. آن‌ها پس از تاج و به همراه دیهیم و عقاب از پیشگامان فوتبال زنان در ایران بودند، در تابستان ۱۳۸۷، رئیس کمیته بانوان فدراسیون فوتبال ایران از این باشگاه درخواست کرد تا در لیگ شرکت کند، در اواخر همان سال، پرسپولیس امتیاز تیم زنان پیکان را در اختیار گرفت و در لیگ شرکت کرد، در فروردین ۱۳۸۸ تیم فوتسال زنان پرسپولیس به مقام سوم غرب آسیا رسید، پس از انقلاب فوتبال زنان در رده باشگاهی تقریباًبدون فعالیت است و در رده ملی نیز هیچگاه موفق به کسب عنوان و یا حضور در تورنومنت های مهم نظیر المپیک نشده است.

 

 

کاپيتان ها

رديف

نام

دوران بازی در
پرسپولیس

دوران کاپیتانی

شماره پیراهن

۱

حمید جاسمیان

۱۳۴۹-۱۳۴۶

۱۳۴۹-۱۳۴۶

۵

۲

بیوک وطنخواه

۱۳۵۳-۱۳۴۶

۱۳۵۱-۱۳۵۰

۶

۳

همایون بهزادی

۱۳۵۳-۱۳۴۶

۱۳۵۳-۱۳۵۱

۱۰

۴

جعفر کاشانی

۱۳۵۳-۱۳۴۶

۱۳۵۳

۴

۵

ابراهیم آشتیانی

۱۳۵۵-۱۳۴۶

۱۳۵۴-۱۳۵۳

۲

۶

علی پروین

۱۳۶۷-۱۳۴۹

۱۳۶۹-۱۳۵۴

۷

۷

محمدپنجعلی

۱۳۷۳-۱۳۵۵

۱۳۷۱-۱۳۶۷

۵

۸

فرشاد پیوس

۱۳۶۷-۱۳۶۴
۱۳۷۷-۱۳۶۸

۱۳۷۵-۱۳۷۱

۱۷

۹

مجتبی محرمی

۱۳۷۶-۱۳۶۷

۱۳۷۵

۸

۱۰

احمدرضا عابدزاده

۱۳۷۹-۱۳۷۳

۱۳۷۹-۱۳۷۵

۱

۱۱

افشین پیروانی

۱۳۸۳-۱۳۷۲

۱۳۸۲-۱۳۷۹

۵

۱۲

علی دایی

۱۳۷۵-۱۳۷۳
۱۳۸۲-۱۳۸۳

۱۳۸۳-۱۳۸۲

۱۰

۱۳

کریم باقری

۱۳۷۶-۱۳۷۵
۱۳۸۱-۱۳۸۹

۱۳۸۳-۱۳۸۹

۶

۱۴

سپهر حیدری


۱۳۸۶-۱۳۹۰


۱۳۸۹-۱۳۹۰

۳

۱۵

علی کریمی


۱۳۷۷-۱۳۸۰
۱۳۸۷-۱۳۸۸
۱۳۹۰-


۱۳۹۰-

۸
   

 

مربیان

 

کادر فنی کنونی

مانوئل

سرمربی

محسن عاشوری

مربی

وجیه‌الله چشمه‌سری

پزشک

 

 
   

 

 

مربیان اخیر

مصطفی دنیزلی (۱۳۹۰)
حمید استیلی (۱۳۹۰)
علی دایی (۱۳۹۰–۱۳۸۸)
زلاتکو کرانچار (۱۳۸۸)
نلو وینگادا (۱۳۸۸–۱۳۸۷)
افشین پیروانی (۱۳۸۷)
ایالات متحده آمریکاافشین قطبی (۱۳۸۷–۱۳۸۶)

 

 

 

 

دست‌آوردها

کشوری

لیگ فوتبال ایران (۹ بار)

جام منطقه‌ای، جام تخت جمشید، جام آزادگان، جام خلیج فارس
۱۳۸۶-۱۳۸۷، ۱۳۸۰-۱۳۸۱، ۱۳۷۸-۱۳۷۹، ۱۳۷۷-۱۳۷۸، ۱۳۷۵، ۱۳۷۴، ۱۳۵۴، ۱۳۵۲، ۱۳۵۰

جام حذفی (۵ بار)
۱۳۸۹-۱۳۹۰، ۱۳۸۸-۱۳۸۹، ۱۳۷۷-۱۳۷۸، ۱۳۷۰، ۱۳۶۶

آسیایی

جام برندگان جام آسیا (۱ بار)
۱۹۹۰-۱۹۹۱ باشگاه پرسپولیس تهران (تیم فوتبال پرسپولیس) اولین قهرمانی در سال ۱۳۷۰ است که منجر به قهرمانی دراولین دوره جام در جام آسیا برای سرخ پوشان شد.
 ۱- نایب قهرمان سومین دوره جام در جام آسیا ۱۳۷۱
۲- مقام چهارم جام باشگاهای آسیا ۱۳۷۴
۳- مقام سوم جام باشگاهای آسیا ۱۳۷۵ -
۴ -مقام سوم جام باشگاهای آسیا ۱۳۷۸
 ۵- مقام سوم جام باشگاه های آسیا ۱۳۸۰
نوشته شده در چهار شنبه 9 مرداد 1392برچسب:,
ساعت 19:26 توسط سجاد صائميان|

آخرين مطالب

 Design By : Pichak